فیلم اکشن تاوان محصول مشترک ایران و فنلاند در راه سینما

مشخصات فیلم تاوان​

لیست بازیگران فیلم تاوان

• رامین سهراب در نقش «سام»
• جسیکا ولف در نقش «اِما»
• نادر فلاح در نقش «آرمان»
• کامران تفتی در نقش «سرگرد»
• ارسلان قاسمی در نقش «نوید»
• ونوس کانلی در نقش «سارا»
• آرمان درویش در نقش «فرهاد»
• مجید سعیدی در نقش «پرویز»
• میلاد میرزایی در نقش «کسری»
• فرشاد اسدالله‌پور در نقش «شاهین»
• پپه کارای در نقش «آزاد»

عوامل فیلم تاوان

• کارگردان: رامین سهراب
• تهیه‌کننده: محسن صرافی، رامین سهراب، Jonna Enroth
• نویسنده: رامین سهراب، امیرحسین ماکویی، Sami Laulajaine، Christopher Larsen
• فیلم‌بردار: Mark Hobson
• تدوین‌گر: روزبه کلباسی، Chancler Haynes
• طراح نور: آنتون یوکی‌کاناس
• صدابردار: بابک اردلان
• طراح گریم: حسین صالحیان
• مدیر تدارکات: مهدی عباسی‌پور
• طراح صحنه: مهسا جلیل‌پور و شیوا اکبری
• طراح لباس: تینا سهیلی
• برنامه‌ریز: افشین رضایی
• فیلمبردار: ابراهیم اشرفی
• مشاور رسانه‌ای: آیدا اورنگ
• روابط عمومی: سارا سالک
• جانشین تهیه‌کننده و مجری طرح: محسن صرافی

معرفی رامین سهراب کارگردان و بازیگر فیلم تاوان

رامین سهراب, متولد ۸ دی ماه ۱۳۶۴ در تهران, بازیگر و فیلمنامه‌ نویس ، کارگردان ، تهیه کننده ، رزمی کار و ووشوکار ایرانی – فنلاندی است که در حال حاضر محل زندگی او هلسینکی است‌. علیرضا سهراب مربی ووشو و از پایه گذاران رشته ووشو در ایران، پدر رامین سهراب است.

رامین سهراب نویسندگی، تهیه کنندگی و کارگردانی اولین فیلم اکشن فنلاندی-ایرانی را بر عهده داشت

این، کارگردان و بازیگر ایرانی مقیم فنلاند است که فیلم‌های متعدد فنلاندی در کارنامه وی دیده می‌شود.

همچنین وی به عنوان کارگردان سکانس‌های اکشن second unit director در آمریکا فعالیت داشته و با وسلی سنیپس و هلند تایلر همکاری داشته است.

در زمینه فیلمسازی رامین تا به حال در بیش از ٢٠ پروژه به عنوان بازیگر، نویسنده و کارگردان شرکت کرده است. فیلم کوتاه «ویولُن» که آخرین ساخته‌ی اوست در حال حاضر در جشنواره‌های بین المللی اکران می‌شود و توانسته به قدری توجه همه را به خود جلب کند که به او پیشنهاد ساخت فیلم بلند از ویولون داده شده شد.

گفتگو با کارگردان فیلم تاوان

فیلم‌های اکشن بسیار کمی در سینمای ایران ساخته می‌شوند و به همین دلیل ساخت فیلم اکشن با ریسک بالایی همراه است. چه جذابیتی در «تاوان» بود که شما را برای تهیه این اثر مجاب کرد؟

واقعیت این است آنچه که انگیزه ساخت «تاوان» شد، فیلم‌هایی بود که رامین سهراب پیش از این در خارج از ایران کار کرده بود و از آنجا که سینمای اکشن نیز برای من سینمای جذابی است تصمیم گرفتیم فیلمی اکشن برای نوجوانان و جوانان تهیه کنیم و با این فیلم به نوعی حیات این ژانر در ایران را حفظ کنیم.

ساخت فیلم اکشن بیش از هر فیلم دیگری ریسک و هزینه دارد و از آنجا که «تاوان» در ایران و فنلاند ساخته شده هزینه تولید آن به مراتب بالاتر از دیگر فیلم‌های هم‌دوره خود است. طبیعتاً در سیلاب فیلم‌های کمدی فقط با هزینه شخصی امکانپذیر بود که این فیلم را بسازیم چون این ژانر علاقه‌مندانی دارد و علاقه‌مندان به این ژانر فرصت پیدا نکرده‌اند که بتوانند خودشان را ابراز کنند. ظرفیت اکشن در سینمای ایران بسیار بالاست اما با تأسف فراوان ما به فیلم‌های کمدی دچار شده‌ایم و می‌دانم سینماگران بسیاری هستند که می‌خواستند فیلم‌های اکشن کار کنند ولی به دلیل اینکه ساخت فیلم اکشن نیازمند سرمایه بالایی است از ساخت آن منصرف شده‌اند.

با توجه به مصائبی در تولید و اکران این فیلم تجربه کردید، آیا باز هم به سراغ ژانر اکشن می‌روید؟

قطعاً با ساخت یک فیلم و روند سختی که این فیلم طی کرد از ساخت اثر اکشن منصرف نشده‌ام و همین الآن هم مشغول کار بر فیلمنامه‌ای اکشن هستیم.

برای ساخت فیلم اکشن باید ظرفیت‌های موجود در ایران را بشناسیم،‌ سلیقه مخاطبان را باید در نظر داشته باشیم و لازم است کارگردان اثر در جامعه ایران تنفس کند و نبض تماشاگر را در دست داشته باشد و حتماً از بازیگرانی استفاده کند که مورد توجه مخاطب ایرانی باشد.

فیلم تازه‌ای که برای ساخت در نظر دارید،‌ در چه مرحله‌ای است؟

این فیلم هم با کارگردانی رامین سهراب ساخته می‌شود و فیلمنامه آن در خارج از کشور در حال نگارش است. هنوز تصمیم نگرفتیم که این فیلم در ایران ساخته شود ولی از آنجا که رامین سهراب عاشق ایران است و ما هم علاقه داریم برای مخاطب ایرانی فیلم بسازیم در تلاش هستیم تا فیلمنامه این اثر را بومی کنیم و سعی داریم به شکلی دراماتورژی این اثر را انجام دهیم که ساخت آن در ایران امکانپذیر باشد.

رامین سهراب به تازگی پیشنهادی برای بازسازی «تاوان» در کشور آمریکا دارد که احتمالاً نسخه آمریکایی این فیلم را به زودی خواهد ساخت چراکه فیلمنامه اصلی «تاوان» تفاوت بسیاری با نسخه اکران شده آن دارد و روابط علت و معلولی و مسیر پیش‌روی قصه کاملاً منطقی و دقیق طراحی شده بود ولی متأسفانه فیلمنامه اولی این اثر را نپذیرفتند و از همان ابتدا اجازه ندادند این فیلم بر اساس الگوی درست فیلم‌های اکشن قصه خود را روایت کند. البته باید بگویم که این موانع مربوط به وزارت ارشاد نمی‌شد و ارگان‌های دیگری بودند که اجازه ندادند این فیلم مسیر درست فیلم‌های اکشن در همه جای دنیا را طی کند.

با توجه به تجربه‌ای که در ساخت و اکران «تاوان» داشتید، چه آینده‌ای برای سینمای اکشن در ایران پیش‌بینی می‌کنید؟

به نظر من سینمای اکشن در ایران به هیچ‌وجه نمی‌تواند به درستی شکل بگیرد چراکه در فیلم‌های اکشن همیشه باید یک پاشنه آشیل طراحی کرد تا قهرمان قصه را وارد چالش کند و او معضلات را از بین ببرد. اگر در دهه ۶۰ و ۷۰ فیلم‌های اکشن خوبی با بازی جمشید هاشم‌پور داشتیم به این دلیل بود که در این فیلم‌ها شاهد پلیس خرابکار هم بودیم اما امروز اصلاً اجازه نمی‌دهند که شما قصه‌ای بنویسید که در آن یک شخصیت پلیس خرابکار یا منفی وجود داشته باشد و همین وضعیت باعث می‌شود که ما نتوانیم روایتمان را بر اساس الگوی فیلم‌های اکشن در دنیا پیش ببریم و مجبور هستیم قصه‌های دیگری طراحی کنیم که بعضاً به دلیل بسته بودن دست نویسنده یا قصه‌ها تکراری می‌شوند یا قابل پیش‌بینی هستند.

اگر در سینمای هالیوود شاهد رونق سینمای اکشن هستیم و فیلم‌های خوبی در این ژانر ساخته می‌شود به این دلیل است که در فیلم‌هایشان اجازه دارند شخصیت‌های پلیسی طراحی کنند که سر خود عمل می‌کنند و همین رفتار پلیس قصه‌های بسیاری را شکل می‌دهد اما در کشور ما این اجازه وجود ندارد.

چرا عنوان فیلم را از «لایه‌های دروغ» به «تاوان» تغییر دادید؟

عنوان «لایه‌های دروغ» ترجمه‌ای از عنوان خارجی این اثر است. به نظر من در یک فیلم باید برای همه چیز یک منطق وجود داشته باشد و من فکر می‌کنم منطق اسم‌گذاری فیلم هم باید بر اساس داستان آن باشد.

در فیلم با وجود عنوانی که داشت هیچ دروغی نداشتیم و این عنوان مربوط به نسخه اولیه قصه این فیلم می‌شد و چون در برندینگ بین‌المللی نباید عنوان فیلم تغییر کند و ما هم برای پخش فیلم در جشنواره کن در قالب پلتفرم فرانتیرز این فیلم را پخش کردیم دیگر امکان تغییر عنوان را نداشتیم اما من معتقد بودم که عنوان فارسی «لایه‌های دروغ» برای فیلم مناسب نیست و فکر می‌کنم «تاوان» عنوان منطقی‌تری است.

آیا از شرایط اکران رضایت دارید؟

به هیچ‌وجه رضایت ندارم، اصلاً اکرانی به معنای دقیق وجود ندارد و فقط شبیه به رفع تکلیف است که من آن را یک شوخی نامناسب با فیلمساز و تهیه‌کننده می‌دانم.

الآن هزینه تبلیغات به قدری بالا است که فقط برای سه روز اول اکران ما یک میلیارد تومان هزینه کردیم ولی با وجود این تبلیغات سانس‌های ظهر و دیگر زمان‌های نامناسب اجازه نمی‌دهد که «تاوان» امکان فروش داشته باشد.

من سینمادار را درک می‌کنم و می‌دانم که به دلیل تحریم‌ها ادوات و ملزومات پخش سخت تهیه می‌شوند و هزینه نمایش فیلم بسیار بالا است ولی باید برای فیلم‌هایی چون «تاوان» هم چند سانس خوب در نظر بگیرند تا این فیلم‌ها هم امکان دیده شدن داشته باشند. متأسفانه نه تنها سانس‌های مناسبی به این فیلم نمی‌دهند بلکه پوستر «تاوان» را هم در معرض دید قرار نمی‌دهند و حتی هنوز اجازه استفاده از استرابردهای سطح شهر هم به من داده نشده است و با وجود هزینه یک میلیارد تومانی برای تبلیغات هیچ شرایط خوبی فراهم نشده است و کارشکنی‌هایی که وجود دارد امکان دیده شدن فیلم‌هایی اینچنین را نمی‌دهد.

البته این یک اتفاق درون خانوادگی است و اختلافات درون خانواده است که این شرایط را فراهم کرده اما من ترجیح می‌دهم با توجه به اینکه «تاوان» اولین تجربه سینمایی من است وارد این دعوا نشوم و حرف بیشتری نزنم. به هر حال صاحب اصلی هر فیلم تماشاگران آن هستند و معتقدم که این فیلم به محض ورود به پلتفرم‌ها بیشتر دیده می‌شود.

معرفی فیلم تاوان

فیلم سینمایی «تاوان» محصول مشترک ایران و فنلاند به کارگردانی رامین سهراب و تهیه‌کنندگی محسن صرافی و رامین سهراب به تازگی در سینماهای کشور اکران شده است.

این فیلم سینمایی اولین تجربه سهراب در سینمای ایران به حساب می‌آید که برای اولین بار در چهلمین جشنواره فیلم فجر با عنوان «لایه‌های دروغ» به نمایش درآمد و با نظرات ضد و نقیض بسیار روبرو شد.

خلاصه داستان فیلم تاوان

این فیلم به زندگی آتش‌نشانی می‌پردازد که در یک سانحه زندگی فردی را نجات می‌دهد و سپس اتفاقاتی برای وی رخ می‌دهد.

تاریخ اکران فیلم تاوان

این فیلم از چهارشنبه نوزدهم اردیبهشت ماه در سینماهای سراسر کشور اکران خواهد شد.

جوایز

• برنده جایزه بهترین فیلمبرداری از جامعه صنفی فیلمبرداران استرالیا در بخش فیلم‌های با بودجه تا ۲ میلیون دلار به مارک هوبسن
• برنده جایزه بهترین کارگردان اکشن از مجمع کارگردانان لندن به رامین سهراب
• برنده بهترین فیلمبرداری از آکادمی فیلم اروپا به مارک هوبسن
• برنده جایزه بهترین کارگردانی از آکادمی فیلم اروپا به رامین سهراب

اولین واکنش منتقدان به فیلم تاوان رامین سهراب

کمال پورکاوه

اگر اکشنهای چاک نوریس و جکی چان را در دهه هشتاد میلادی دیده باشید، حتما با بدلِ هندیِ آن‌ها هم که از طریق نوار ویدئو به دست ما می‌رسید، آشنا هستید. کپی‌های نازلی که با تقلیدی ناشیانه از این اکشنها، حتی آسان‌گیرترین تماشاگران را هم به جای اینکه دچار هیجان نماید، به خنده وا می‌داشت.
حالا لایه‌های دروغ، چهل سال بعد از تماشای آن نوارهای ویدئو، دست به بازسازیِ نسخه‌ای مشابه همان‌زی مووی‌ها زده و با تجملاتی دانستن عناصری چون داستان، فیلمنامه، شخصیت‌پردازی و باورپذیری، یکسره به سراغ طراحیِ صحنه‌هایی از نبرد تن به تن قهرمان اصلی‌اش (با بازی خود جناب کارگردان) با شرورهایی از جنس پت و مت می‌رود.
لایه‌های دروغ بیش از آنکه به چیزی به اسم «فیلم» شبیه باشد، به یک سیرک از جنس حرکات محیر العقول «خلیل عقاب» شبیه است که می‌کوشد به تماشاگرش بگوید: دیدی چقدر قشنگ محافظانِ کت و شلوارپوش را نقش بر زمین کرد؟

این ساخته رامین سهراب که در شیوه روایتش، شباهت عجیبی به ویدیو‌های ایرج ملکی پیدا کرده است، یکی از توهین‌آمیزترین آثاری است که به بخش مسابقه چهلمین جشنواره فیلم فجر راه پیدا کرده است و این سوال مهم و اساسی را از هیات انتخاب به پیش می‌آورد که بر پایه کدام متر و معیاری، لایه‌های دروغ به مهمترین جشنواره سینماییِ ما راه پیدا میکند و بسیاری از آثار در خور اعتنا، پشت در جشنواره می‌مانند.
اگر به ژانر اکشن علاقمند هستید و به فیلمهای آمریکایی نیز دسترسی ندارید، تماشای اکشنهای هندی دهه نود پیشنهاد بهتر و آبرومندانه‌تری از این اثر مدعی ارتقاء اکشن سینمای ایران به نظر می‌رسد.

۳ نکته درباره فیلم لایه های دروغ

• فیلمنامه غیر قابل قبول
• طراحی سکانس های اکشن کلیشه‌ای
• بازی خارج از استاندارد همه بازیگران
• خلاصه داستان لایه های دروغ

رضا صائمی

بدون شک یکی از شگفت‌های جشنواره چهلم «لایه‌های دروغ» بود. شگفتی از این حیث که از دل فیلمی اکشن، یک کمدی ناخواسته بیرون می‌آید. این کمدی از همان آغاز از تیتراژ ابتدایی فیلم که مدام با نام رامین سهراب به عنوان مسئول بخش‌های گوناگون فیلم روبرو می‌شویم شروع شده و تا تیتراژ پایانی که با صحنه‌هایی از پشت صحنه همراه است ادامه می‌یابد. فیلم حتی اکشن هم نیست بلکه بیشتر کاریکاتوری از اکشن است با بازی‌ها و دیالوگ‌هایی نخ نمایی که باعث حیرت می‌شود. حیرت از اینکه چطور فیلمساز و عوامل فیلم دست به تولید چنین فیلمی در عصر حاضر زده اند. فیلمی که نه تنها جایش در جشنواره نیست که قطعا جای هر فیلم بیرون مانده از جشنواره را هم ضایع کرده است. صحنه‌های زد و خورد و تعقیب و گریز که اگزجره و تصنعی است جای خود، فیلمنامه آنقدر سست و بی‌منطق و بی‌مایه است که حتی اگر صحنه‌های اکشن آن را حرفه‌ای بود باز هم چیزی به اسم فیلم شکل نمی‌گرفت! لایه‌های دروغ بیشتر یک شلوغ کاری تصویری و رزمی است که به جای آنکه مخاطب را سرگرم و هیجان زده کند می‌خنداند.

۳ نکته درباره فیلم لایه های دروغ

• فیلم تک نفره با حضور محوری رامین سهراب
• اکشن نمایی به اکشن‌سازی
• کمدی ناخواسته و کاراکترهای کاریکاتوری

سید آریا قریشی

دل آدم موقع تماشای چنین فیلم‌هایی می‌سوزد! در این فیلم‌های ساده‌انگارانه، معمولاً صداقتی وجود دارد که این حس دلسوزی را افزایش می‌دهد. سازندگان چنین فیلم‌هایی، معمولاً پیش خودشان فکر می‌کنند که دارند فیلم‌هایی جدی و مهم می‌سازند. اما نتیجه – متأسفانه – چیزی جز خندیدن تماشاگر به جدی‌ترین لحظات فیلم نیست. سازندگان لایه‌های دروغ برای ساخت سکانس‌های اکشن واقعاً زحمت کشیده‌اند (در کنار تمام ایرادات حیرت‌انگیز فیلم، نباید انکار کرد که برخی از سکانس‌های اکشن فیلم سطحی به‌مراتب بالاتر از اکثر تجربیات ناکام سینمای ایران در عرصه دارند). اما وقتی نه شخصیت‌پردازی درستی در کار است و نه منطقی در داستان رعایت می‌شود، چند لحظۀ خوب نمی‌تواند کوچک‌ترین کمکی به فیلم کند. مشکل در درجۀ اول به این برمی‌گردد که سازندگان فیلم صرفاً به تقلید از الگوهایی روی آورده‌اند که در ایران قابل باور نیستند. نباید فراموش کرد که برخی از ژانرها ممکن است در یک فرهنگ خاص باورپذیر باشند اما در یک فرهنگ دیگر باید ویژگی‌های بومی پیدا کنند. ویژگی‌های بومی لایه‌های دروغ در حد نمایش یک قهوه‌خانه و یک خانۀ سنتی باقی می‌ماند. به‌جز این، آن‌چه از فیلم باقی می‌ماند چیزی نیست جز رفتارهای اغراق‌شده و باورناپذیر شخصیت‌ها، داستانی نحیف که صرفاً بهانه‌ای برای درگیری‌های طولانی است، و دیالوگ‌هایی سطحی و تأسف‌آور. نمونه‌های مشابه چنین فیلمی در آمریکا عمدتاً حتی اکران هم نمی‌شوند و مستقیماً در بازار نمایش خانگی پخش می‌شوند اما از عجایب روزگار این است که چنین فیلمی در ایران سر از جشنوارۀ فیلم فجر درآورده است. رامین سهراب هم از نظر بدنی می‌تواند از پس اجرای سکانس‌های درگیری برآید و هم – در مقام کارگردان – می‌تواند سکانس‌های اکشنی با کیفیتی بالاتر از استانداردهای سینمای ایران بسازد، اما – لااقل آن‌طور که از این فیلم برمی‌آید – متأسفانه نه بازیگر خوبی است و نه توانایی خلق یک داستان باورپذیر و لااقل متوسط را در ژانر اکشن دارد.

۳ نکته درباره فیلم لایه های دروغ

• چند صحنه درگیری با اجرایی قابل قبول
• استفاده از یک الگوی روایی کهنه و یادآور بازی‌های رایانه‌ای دهه ۹۰ میلادی
• انواع‌واقسام بی‌منطقی‌های داستانی

علی نعیمی

بدون شک لایه‌های دروغ بدترین فیلم تاریخ سینمای ایران از زمان ساخت فیلم دختر لر است. حتی نمی‌توان واژه فیلم را به این ملغمه بی سر و ته اطلاق کرد. سینمای ایران در حالی پا به قرن جدید می‌گذارد که در چهلمین دوره جشنواره فیلم فجر هیات انتخاب جشنواره یک فیلم مبتدی از یک کارگردان ناشناس را به آثار مطرح سینماگران برجسته ترجیح می‌دهد و نتیجه آن می‌شود که شاهد ابتذال در تمامی عناوین سینمایی باشیم. از بازیگری و کارگردانی تا مقوله تولید مشترک که این آخری از همه بیشتر روی اعصاب است. بنیاد سینمایی فارابی بعد از ۴۰ سال آزمون و خطا در تولید فیلم حتی به این سطح از فهم نرسیده است که بودجه دولتی و بیت‌المال را خرج چه کسی می‌کند؟ اساسا رامین سهراب با چه رزومه و شناختی وارد این سینما شده است و با بودجه بخش دولتی اثری فاقد وجاهت نمایشی ساخته است؟ جشنواره فیلم فجر با این اثر اعتبار و آبروی چهل ساله‌اش را یک شبه به باد داد.

حاشیه‌های فیلم تاوان

رامین سهراب کارگردان: من از پنج سالگی دوست داشتم به ایران بازگردم و ژانر اکشن را زنده کنم چون متاسفانه با گذر سال‌ها ژانر اکشن کنار گذاشته شده بود و امیدوارم موفق شده باشم.  دلیل انگلیسی صحبت کردن بادیگاردها این بود که بتوانیم فیلم را به شیوه بین‌المللی نشان دهیم ضمن این که چون قرار است فیلم نمایش‌های بین‌المللی داشته باشد بهتر این بود که درصد زبان انگلیسی بیشتر باشد. ژانر اکشن، ژانر و نحوه ساخت مخصوص خود را دارد و خیلی نمی‌توان آن را با دیگر آثار ایرانی مقایسه کرد. خیلی دوست داشتم وقتی فیلم من خارج از ایران نمایش پیدا می‌کند پلیس ایران را کاریزماتیک و جذاب نشان دهم. من نگرانی بابت برگشت مالی کار ندارم چون فیلم بین‌المللی است و اکران خارجی هم خواهد داشت. من این اثر را با قلبم ساختم حتی اگر بازگشت مالی هم نداشته باشد.

محسن صرافی تهیه کننده: بابت ارائه نظرات اهالی رسانه تشکر می‌کنم اما ترجیحم این است که پاسخی به نظراتی که در آن‌ها توهین است، نداشته باشم.  رامین سهراب با ادبیات ایران به خوبی آشنا نیست و ۵ سالگی ایران را ترک کرده است. اما فکر می‌کنم این فیلم محترم است و ۱۰ سال از عمر بعضی از عوامل برای ساخت این فیلم صرف شده است و تجربه‌ای اتفاق افتاد که در آینده پخته‌تر می‌شود. دوست داریم این فیلم را در شهرستان‌های دورافتاده هم اکران کنیم و امیدوار هستم که مخاطبان جوان و نوجوان از تماشای این اثر استقبال کنند. در کار تولید مشترک نیاز است که میان ۲ کشور همکاری و تعامل شکل بگیرد و با هم هماهنگ شوند. این تعامل حتی در بعضی از موارد شامل تعامل سفرای دو کشور نیز می‌شود. بنیاد سینمایی فارابی نیز در وجه تسهیل‌گر امور برای ما وارد شد و‌ جدا از بحث مالی تعامل خوبی با ما داشت.

تیزر فیلم تاوان

ترانه «یار مرا» با صدای پرواز منتشر شد

همزمان با اکران فیلم سینمایی «تاوان» در سینماهای کشور از امروز ۱۹ اردیبهشت ماه، از تیتراژ این فیلم با صدای پرواز همای رونمایی شد. آهنگسازی و تنظیم این قطعه را پرواز همای بر روی شعری از مولانا انجام داده است.

پوستر فیلم تاوان

بیوگرافی بازیگران فیلم تاوان