معرفی سریال رازآلود 1899 ؛ اثری جدید از سازندگان دارک که مخاطبان را مجذوب خود کرد!

حقایق پنهان سریال ۱۸۹۹ ؛ پاسخ به پرسش های احتمالی

پروژه‌ی کروبروس چیست؟

در طول فصل اول 1899، حقایق پنهان سریال 1899 متوجه شدیم که مشکلی در Keberos وجود دارد. این کشتی توسط یک تاجر انگلیسی به نام هنری سینگلتون با هنرنمایی آنتون لسر خریداری شد که تغییرات عجیبی انجام داد. در حالی که سفر کربروس در سال 1899 اتفاق می‌افتد، برخی از فناوری‌های شگفت‌انگیز در کشتی پنهان شده است و مسافران آن برای تسکین دردناک‌ترین خاطره‌شان به عقب بازگردانده می‌شوند.

تنها افرادی که به نظر می‌رسد از آنچه در حال رخ دادن است آگاه هستند، دانیل و الیوت، دو بازمانده‌ی از سفر پرومتئوس، کشتی شرکت قبلی، که در دریا گم شده هستند که در پایان مشخص می‌شود همسر و فرزند مائورا می‌باشند.

خدمه‌ی کربروس، پس از دریافت پیامی مرموز، پرومتئوس را در اقیانوس می‌یابند و پسری که نامش الیوت است و هویتی مرموز دارد را از داخل نجات می‌دهند. دانیل به تنهایی راهی کربروس می‌شود و مائورا فرانکلین را به زیر سوال بردن واقعیتش می‌کند. همانطور که قسمت های پایانی سال 1899 نشان می‌دهد، کشتی بخشی از یک شبیه سازی کامپیوتری است که برای نگه داشتن ذهن افراد در داخل یک ماشین ساخته شده‌اند.

راه‌های مخفی واقع در سرتاسر کشتی، به عنوان نقاط بارگیری عمل می‌کنند و به افراد اجازه می‌دهند که از یک قسمت شبیه‌سازی به قسمت دیگر بروند. هر راه مخفی، نشان دهنده‌ی مسیر یک شبیه‌سازی حافظه متفاوت است و هر شبیه‌سازی حافظه از گذشته یکی از مسافران کربروس الهام گرفته شده. با این حال، به نظر می‌رسد که همه‌ی این خاطرات ساختگی هستند که در ذهن مسافران ایجاد شده تا آنها فراموش کنند که واقعا چه کسی هستند.

این مشخص می‌کند که Kerberos، فقط آخرین شبیه‌سازی در یک چرخه بی‌پایان است. پس از مرگ افراد در Kerberos، هوشیاری آنها مجددا راه‌اندازی می‌شود و در شبیه‌سازی بعدی مورد استفاده‌ی مجدد قرار می‌گیرد، به طوری که هر کشتی قبلی نشان‌دهنده داده‌های گزارش یک آزمایش ناموفق است.

در حالی که ما پاسخ روشنی در مورد چرایی تکرار این آزمایشات دریافت نمی‌کنیم، به نظر می‌رسد، هدف این است که ذهن انسان را درک و با آموزش افراد برای جایگزینی عقل بر احساسات خود، پتانسیل کامل آن را باز کنیم. در حالی که هنری به نظر می‌رسد مغز متفکر پروژه‌ی Kerberos و شبیه‌سازی‌های قبلی است، اما حقیقت مبهم‌تر از این حرف‌ها می‌باشد و همانطور که در قسمت پایانی در میابیم، هنری هم به اندازه‌ی مسافرین در کشتی، یک عروسک خیمه شب بازی است. در ادامه‌ی نوشتار، ایستراگ های سریال 1899 درباره‌ی شروع پروژه‌ی 1899 خواهیم پرداخت

چه کسی شبیه‌سازی 1899 را ساخت؟

در دنیای واقعی، مائورا و دنیل با همدیگر ازدواج کرده‌اند و الیوت پسر آنهاست. در برخی از مواقع، بدن الیوت به دلیل یک بیماری مرموز شروع به از کار افتادن می‌کند و مادرش مجبور می‌شود تا راهی برای نجات وجدان خود، در یک شبیه‌سازی ایجاد کند. مائورا حاضر نمی‌شود تا پسرش را رها کند، بنابراین اولین شبیه‌سازی را می‌سازد تا او را برای همیشه زنده نگه دارد.

مائورا و دنیل خالقان شبیه‌سازی هستند، زیرا دنیل یک برنامه‌نویس چیره دست و مائورا یک نابغه در علوم اعصاب است. در حالی که سریال 1899 هرگز به صراحت این را که این دو خالق دنیای شبیه‌سازی هستند را تأیید نمی‌کند، اما به نظر می‌رسد که الیوت در همان کودکی می‌میرد و مائورا که قادر به تحمل آن درد نبود، تصمیم گرفت تا خاطرات خود را پاک کند و برای همیشه در شبیه سازی وصل شود، جایی که دیگر شکست خود را به خاطر نمی‌آورد.

در طول کل سریال، دنیل و الیوت از شرایط مجازی خود آگاه هستند و سعی می‌کنند تا مائورا را بیدار کنند. همانطور که مشخص شد، مائورا یک کلید خروج را در داخل شبیه‌سازی برنامه‌ریزی کرده، اما با اینحال، از آنجایی که او قبل از پاک کردن خاطرات خود، آن را پنهان کرد، هیچکس نمی‌داند که کلید کجاست. هنری با همان هدفِ یافتن کلید، کنترل شبیه‌سازی را به دست گرفت تا سرانجام بتواند از زندان مجازی خود رهایی یابد. در ادامه نوشتار به حقایق مخفی 1899 خواهیم پرداخت

در پایان چه اتفاقی رخ داد؟

در رمز گشایی داستان سریال 1899 و پایان سریال، کلید و قفلی که باید به همدیگر متصل شوند، به دست هنری می‌رسد. هنری با سرزنش کردن دخترش به خاطر تمام دردهای وارد شده به افرادی که در شبیه‌سازی قفل شده‌اند، تصمیم می‌گیرد حافظه‌ی او را دوباره احیا کند، او را به شروع یک سفر جدید با قایق بازگرداند و از کلید استفاده کند تا خود و افراد نزدیکش را از آن خارج کند.

با اینحال، کلید کار نمی‌کند، زیرا در یک حرکت ناامیدانه برای بیدار کردن مائورا، دانیل کد Kerberos را تغییر می‌دهد و ساختار برنامه را تعوض می‌کند و آخرین تکرار شبیه‌سازی را از بین می‌برد. در داخل شبیه‌سازی، هر شی، یک قطعه کد متفاوت را نشان می‌دهد. به عنوان مثال، سرنگ سیاهی که هنری برای چسباندن به گردن مائورا استفاده می‌کند، به‌عنوان راه‌اندازی مجددِ حافظه عمل می‌کند و او مجبور می‌شود تا بارها و بارها همان سفر جهنمی با قایق را دوباره تجربه کند.

کلید و هرمی که الیوت همیشه با خود حمل می‌کند، دو تکه‌ی کد هستند که وقتی کنار هم قرار می‌گیرند، می‌توانند یک کسی را بیدار کنند و به دنیای واقعی بیاورند. وقتی دنیل کد شبیه‌سازی را تغییر می‌دهد، سرنگ سیاه را تغییر می‌دهد تا مائورا را به اولین تکرار شبیه‌سازی منتقل کند، اتاق ساده‌ای که خانواده‌اش برای مدت طولانی در آنجا زندگی می‌کردند.

همانطور که دنیل در سریال توضیح می‌دهد، ضروری است که مائورا بیدار شود و در دنیای واقعی کار کند تا بقیه را آزاد کند. به این دلیل که در حالی که او در خواب عمیق بود، برادرش سیریان، کنترل شبیه‌سازی را در دست گرفت و همه را در آن به دام انداخت. مائورا، از دستورات دنیل پیروی می‌کند و از شبیه‌سازی خارج می‌شود، اما هنوز چیزهای زیادی در مورد آنچه در دنیای مجازی رخ داده، از درک ما خارج است.

در هر صورت، سریال بسیاری از چیزها را برای ما بسته نگه داشته و  به عنوان مثال، ما نمی‌دانیم چرا سیریان تصمیم گرفت همه را در یک برنامه کامپیوتری به دام بیندازد و همچنین نمی‌دانیم چرا خاطرات جعلی همه را پر از اتفاقات دردناک ساخته. با اینحال، می‌دانیم که همه‌ی افراد حاضر در کربروس تصمیم گرفتند که در آنجا باشند و فصل آینده ممکن است دلیل آن را نشان دهد.

همچنین موضوع انتشار ویروس رایانه‌ای از طریق شبیه‌سازی وجود دارد که ممکن است هوشیاری مسافر را خراب کند. ما نمی‌دانیم که ویروس از کجا آمده، اما ممکن است، توسط دنیل به گونه‌ای معرفی شده باشد که مائورا را از زندان ذهن سیریان خارج کند. در نهایت، تغییرات شدید دنیل در معماری شبیه‌سازی، توانست مائورا را آزاد کند، اما ممکن است بقیه را در معرض خطر قرار دهد.

داستان سفینه‌ی پایانی چیست؟

در حقایق پنهان سریال 1899 ، هنگامی که مائورا از دستگاهی که هوشیاری او را در داخل شبیه‌سازی به دام انداخته است جدا می‌شود، در میابد که او داخل اتاقکی است که در آن تعدادی از مسافرانی که در همان کشتی Kerberos ملاقاتشان کرده، بی‌هوش به برق متصل شده‌اند. آن اتاق، داخل یک سفینه فضایی متعلق به پروژه پرومته است که همچنین دارای چندین اتاق مساوی می‌باشد و این معنی را می‌دهد که تمام افراد کربروس نیز در آنجا هستند.

در حالی که شبیه‌سازی کربروس در سال 1899 ذهن مردم را به دام انداخت، سال واقعی در جریانات سریال، سال 2099 است و تقریباً دو هزار نفر در فضا، به مقصدی نامعلوم، در حال انتقال هستند.

در این قسمت از سریال این توضیح داده می‌شود که چرا افراد داخل شبیه‌سازی به نوعی داوطلب بودند، اما به ما کمک نمی‌کند تا بفهمیم چرا برادر لائورا همه چیز را در اختیار گرفته و افراد را در داخل آن محفظه نگه می‌دارد. با اینحال، سیاران، از فرار خواهرش آگاه است و پیامی برای استقبال از او ارسال می‌کند.

پوستر سریال ۱۸۹۹

امیلی بیچام در نقش مائورا فرانکلین / سینگلتون

امیلی بیچام (Emily Beecham) از بازیگران زن سریال 1899 و خواننده اهل انگلیس در 12 مه 1984 (22 اردیبهشت 1363) به دنیا آمد. این بازیگر پس از انجام چند پروژه بازیگری، کار خود را از سریال زندگی پس از مرگ (Afterlife) شروع کرد و سپس رفته رفته راه بازیگری او هموار شد به طوری که در فیلم درود بر سزار نقش آفرینی چشمگیری داشت و سپس بازی در سریال بدلندز او را بیشتر به مخاطبان معرفی کرد. از جمله آثار دیگر این بازیگر باید به فیلم دافنه (Daphne)، جو کوچولو (Little Joe) و کروئلا (Cruella) اشاره کنیم. بیچام تاکنون صاحب یک جایزه در جشنواره کن شده است. این بازیگر در سریال 1899 نقش مائورا فرانکلین متخصص مغز و اعصاب و از اولین پزشکان زن اهل بریتانیا را دارد که به آمریکا سفر می‌کند.

آنورین برنارد در نقش دنیل سولاس

آنورین برنارد (Aneurin Barnard) از بازیگران مرد سریال 1899 و موسیقیدان اهل ولز متولد 8 مه 1987 (18 اردیبهشت 1366) است. او استعداد زیادی در موسیقی دارد اما کار خود را در بازیگری از سال 2003 شروع کرد و سپس توانست توجه‌‌ها را به خود جلب کند. فیلم‌های بسیار عالی، حقیقتی درباره امانوئل (The Truth About Emanuel)، در یک هفته پولت را بگیر یا بمیر Dead in a Week (Or Your Money Back)، دانکرک و سریال‌های سیلا (Cilla)، سیزده (Thirteen) و ملکه سفید (The White Queen) از آثار این بازیگر هستند. برنارد در سریال ۱۸۹۹ نقش دنیل سولاس مردی مرموز را دارد که سوار بر کشتی شده است.

آندریاس پیچمن در نقش ایک لارسن

آندریاس پیچمن (Andreas Pietschmann) بازیگر اهل آلمان در 22 مارس 1969 (2 فروردین 1348) به دنیا آمد. او بازیگری را از سال 1996 شروع کرده است و در زمینه‌های تئاتر، سینما و تلویزیون تجارب فراونی دارد. پیچمن مجموعا در 6 فیلم و 17 سریال ایفای نقش داشته است. اما اگر او را نشناخته‌اید باید به شما یادآوری کنیم که پیچمن در واقع همان جوناس میانسال در سریال دارک است. او در 1899 نقش ایک لارسن، ناخدای کشتی را دارد که با وضعیت آب و هوایی بدی روبه‌رو می‌شود.

میگل برناردو در نقش آنجل

میگل برناردو بازیگر جوان اهل اسپانیا در تاریخ 12 دسامبر 1996 (22 آذر 1375) به دنیا آمد. او بازیگری را از سال 2016 شروع کرد و شاخص‌ترین نقش او گازمان نونیر اوسونا در سریال الیت (Elite) است. برناردو در ۱۸۹۹ نقش فردی ثروتمند به نام آنجل را دارد که به همراه کشیشی قلابی به نام رامیرو سفر می‌کند.

نقد و بررسی سریال ۱۸۹۹

سریال 1899 تحسین منتقدان زیادی را دریافت کرد که اکثرا از انتخاب بازیگران، سبک کارگردانی، فیلم‌برداری و بازیگری هنرمندان تعریف خیلی زیادی کردند؛ هرچند که برخی از آن‌ها نسبت به سرعت پایین روند داستان انتقاد داشتند. البته نمی‌توان از این مورد که چنین داستان‌هایی نیازمند سرعت پایینی هستند، چشم‌پوشی کرد. با همین سرعت هم وقتی به قسمت چهارم می‌رسی، متوجه می‌شوی که هیچ چیزی از ماجرا متوجه نشدی! بنابراین نمی‌توان آنقدرها هم به سرعت نسبتا پایین داستان خرده گرفت. نکته جالب دیگر این سریال، این است که هر قسمت با داستان گذشته‌ی یکی از شخصیت‌های اصلی آغاز می‌شود؛ تکنیکی که ممکن است خیلی‌ها را به یاد سریال Lost (لاست) بیاندازد.

از طرف دیگر هم هر قسمت با یک موسیقی کلاسیک راک به پایان می‌رسد که یا با داستان کلی ارتباط دارد یا اینکه نکاتی از داستان قسمت بعد را برای ما فاش می‌کند. در طی این ماجراجویی ما بارها و بارها یک نماد مثلثی می‌بینیم که از کیمیاگری سرچشمه می‌گیرد. اشکال مختلفی که از مثلث متساوی‌الاضلاع در این سریال نشان داده می‌شود، نمایانگر چهار عنصر اصلی زمین، هوا، آتش و آب است. لوگوی شرکت این کشتی‌ها هم یک مثلث برعکس است که خطی از روی آن عبور کرده است؛ لوگویی که زمین را نشان می‌دهد. این نمادها به وفور در طراحی تولید استفاده شدند؛ لباس‌ها (خصوصا لباس گیشا لینگ یی)، جواهرات، درها، دیوار و پنل‌های زمین، علامت مورس اتاق رادیو، تتوها و البته چهار وجهی مرموز و «جعبه معمایی» سولاس.

نام کشتی سریال، «سربروس» (Kerberos) است (در انگلیسی Cerberus) که به افسانه یونانی سگ سه‌سری اشاره دارد که نگهبان دوزخ است. کشتی روح‌زده هم «پرومتئوس» یا «پرومته» (Prometheus) نام دارد که اسم تایتان یونانی‌ای است که آتش را از کوه المپ دزدید و به انسان داد.

امتیازهای تماشاگران و منتقدان برای سریال ۱۸۹۹

پس از مرور امتیاز کاربران سایت «آی‌ام‌دی‌بی» و دو سایت مطرح جمع‌آوری آرای منتقدان یعنی «متاکریتیک» و «راتن‌تومیتوز»، می‌توانید بخشی از نظرهای چند منتقد برجسته را هم مطالعه کنید:

منتقدان درباره فصل اول سریال «۱۸۹۹» چه می‌گویند؟

کانسِکوئنس | امتیاز ۸۳ از ۱۰۰

جردن بلوم | نقاط قوت سریال به‌مراتب بیش‌تر از نقاط ضعف آن است و در قسمت ششم که «هرم» (The Pyramid) نام دارد، بعضی از قدرتمندترین لحظه‌ها و گره‌گشایی‌ها تا اینجای سریال اتفاق می‌افتند تا بتوان گفت که تردید اندکی وجود دارد که این سریال، زمانی که بالاخره به هدف و پایان خود می‌رسد، روی‌هم‌رفته رضایت‌بخش نباشد.

ایندی‌وایر | امتیاز ۸۳ از ۱۰۰

استیو گرین | «۱۸۹۹» هم به مانند سریال دیدنی و تحسین‌شده «تاریک» (Dark) بی‌شک از گره‌افکنی‌ها و گره‌گشایی‌های خودش است که قدرت گرفته و دیدنی از کار درآمده است. نگه داشتن اطلاعات مهم و حیاتی چه به نفع سریال کار می‌کند یا نه، دست‌کم شیوه‌ای است برای به اوج رساندن و نمایش نفس‌گیر جنونی که بر کشتی روح‌زده حاکم است. این شیوه از بسیاری جهات کمک می‌کند تا تماشاگر هم به اندازه آدم‌هایی که در دل این داستان قرار گرفته‌اند و وقایع و حوادث را تجربه می‌کنند، در موقعیت‌ها غوطه‌ور شود و واقعا نداند که چه خبر است و چه خواهد شد.

امپایر | امتیاز ۸۰ از ۱۰۰

بوید هیلتن | این سریال معمایی چالش‌برانگیز را – که به مانند جعبه معمایی انباشته از لایه‌های مختلف است – به‌راحتی نمی‌توان در دسته و گونه خاصی دسته‌بندی کرد اما با وجود این، جواب داده و کار می‌کند.

دیلی‌بیست | امتیاز ۸۰ از ۱۰۰

نیک شاگِر | گره‌گشایی واقعی و روشن شدن ابهام‌ها به‌سختی در جدیدترین اثر زوج آلمانی خالق سریال «تاریک» حاصل می‌شود و این موضوع گاهی وقت‌ها می‌تواند بیش از آن که روح‌بخش باشد آزاردهنده و ناخوشایند احساس شود. با این حال، چیزهای بسیار زیادی درباره این سریال تاریخی چرخ‌وفلک‌وار هستند که می‌شود دوست‌شان داشت؛ سریالی که آن‌قدر می‌پیچد تا به جایی می‌رسد که جداسازی واقعیت از خیال دشوار می‌شود؛ و این در صورتی است که اصلا مشخص نیست که چیزی در این اثر حماسی واقعی هست یا نه.

تلگراف | امتیاز ۸۰ از ۱۰۰

اد پاور | «۱۸۹۹» یک سریال معمایی واقعا استادانه است که از قسمت چهارم به بعد، حقیقتا به جاهایی می‌رسد که واقعا بغرنج و کوبنده و شگفت‌انگیزند. از این رو برای تماشاگرانی مناسب نیست که زود حوصله‌شان سر می‌رود یا این‌که می‌خواهند جلوی تلویزیون لم بدهند و آرامشی محض و بی‌دغدغه را تجربه کنند؛ اما کسانی که از درامی لذت می‌برند که به اندازه‌ای که حیرت‌انگیز است آن‌ها را به چالش هم می‌کشد، باید بدانند که «۱۸۹۹» تاریخ (قراری) است که ارزش دانستن (تجربه کردن) را دارد.

پِیست | امتیاز ۷۶ از ۱۰۰

مایکل فرنک | برای تماشاگرانی که اولین بار است اثری از یانتیه فریزه و باران بو اودار را می‌بینند، «۱۸۹۹» احتمالا گیج‌کننده‌تر از آن است که بتوانند از تماشای آن لذت ببرند. علاوه بر این، سریال به دلیل فقدان پاسخ‌گویی و گره‌گشایی‌های رضایت‌بخش – و همین‌طور قماری که سر به‌کارگیری شخصیت‌هایی با ملیت‌ها و زبان‌های مختلف کرده و آن‌ها طوری که باید نمی‌توانند با هم ارتباط بگیرند – شماری از تماشاگرانش را از دست خواهد داد؛ اما وقتی به اندازه کافی به این سریال فرصت بدهید و انرژی صرفش کنید، معماها بالاخره جواب می‌دهند؛ قاپ شما را می‌دزدند، به شما آسیب می‌زنند و جوری در ذهن شما آشیان می‌کنند که انتظار قسمت بعدی را بکشید، حتی اگر داستان برای‌تان گیج‌کننده و آشفته باشد.

کولایدر | امتیاز ۷۵ از ۱۰۰

مارکو ویتو اودو | سریالی که می‌خواهد در طولانی‌مدت موفق باشد، باید شخصیت‌هایی داشته باشد که برای تماشاگر اهمیت پیدا کنند و داستان‌های آن‌ها نیز پرمعنی باشد. «۱۸۹۹» در حالی که در شکل‌دهی به پازلی موفق عمل می‌کند که توامان درخشان و دست‌یافتنی است، در خصوص پرداخت بهترین شخصیت‌هایش ناموفق است و نمی‌تواند طوری عمل کند که ما به آینده آن‌ها اهمیت بدهیم. از این رو زمانی که عنوان‌بندی قسمت آخر سریال به نمایش درمی‌آید، آن‌قدر همه چیز زیر و رو شده است که دیگر نمی‌توان هدفی را برای پیروزی‌ها و شکست‌های آینده شخصیت‌ها تصور کرد.

دیسایدر | امتیاز ۶۰ از ۱۰۰

جوئل کِلِر | داستان سریع جلو نمی‌رود و شاید زمانی که در پیش‌داستان‌های دیگر مسافران کندوکاو می‌کنیم، چیزهایی دست‌مان را بگیرد؛ اما ما از این سریال خسته می‌شویم چون نماهای طولانی از یک کشتی رهاشده و متروک را به شخصیت‌پردازی و پیشرفت پیرنگ ترجیح داده است؛ و اگر سازندگان «۱۸۹۹» مراقب نباشند این سریال به‌راحتی ضرباهنگی بیش از حد بی‌رمق و ملال‌آور پیدا خواهد کرد.

رِیدیو تایمز | امتیاز ۶۰ از ۱۰۰

همیش کالوِرت | دست‌آخر می‌توان گفت که این سریال معمایی – که ماجراهایش در آب‌های آزاد جهانی می‌گذرد – با فکر و توجه و مهارت زیادی خلق شده است. اوایل داستان و در نخستین قسمت‌های فصل اول، داستان به‌مراتب درگیرکننده‌تر از شخصیت‌ها است؛ اما هر قسمت اطلاعات بیش‌تری را درباره شخصیت‌ها برملا می‌کند تا هم‌تراز شدن این دو عامل (جذابیت داستان و شخصیت‌ها) باعث شود که «۱۸۹۹» با نهایت قدرت پیش برود و به نهایت پتانسیل خود دست پیدا کند.

ورایتی | امتیاز ۵۰ از ۱۰۰

مایک مک‌کِهیل | «۱۸۹۹» در آنِ واحد چند سریال است و جنبه‌ای از معمای آن همین است که «۱۸۹۹» واقعا کدام‌یک از این سریال‌ها است… با وجود بهره‌گیری اغلب شوخ‌طبعانه از ترانه‌های پاپ سده بیستم (از جمله «ماه ویرانگر»/ The Killing Moon، «از فرشته مرگ نترس»/ Don’t Fear the Reaper و «خرگوش سفید»/ White Rabbit) فقدان شوخ‌طبعی پس از مدتی سریال را خسته‌کننده می‌کند؛ درست مثل سریال «وست‌ورلد» (Westworld) که تازگی تولیدش لغو شد، سریال در نهایت به جای نشاندن لبخندی بر چهره‌تان، شما را با ابروهای درهم‌کشیده تنها می‌گذارد.

گاردین | امتیاز ۴۰ از ۱۰۰

لیلا لطیف |  قسمت‌های مختلف این سریال را می‌توان با صفت‌هایی از «ضعیف» و «بی‌رمق» تا «خسته‌کننده» و «ملال‌آور» توصیف کرد؛ که با زحمت و زور خودشان را به سوی نقطه عطف بعدی داستان می‌کشانند اما در نهایت مثل این است که واقعا به جایی نمی‌رسند.

اِسلَنت | امتیاز ۲۵ از ۱۰۰

استیون اِسکِیف | سریال پیش از رسیدن به قسمت پایانی‌اش – که قابل پیش‌بینی و ناامیدکننده است – افتان و خیزان می‌کوشد جلو برود؛ اما احساسی اجتناب‌ناپذیر به شما می‌گوید که «۱۸۹۹» اینچ به اینچ پیرنگِ بر پایه گره‌گشایی خود را، حول معمایی اسرارآمیز ساخته است که چندان هم نمی‌تواند اسرارآمیز باشد.

سریال های مشابه سریال ۱۸۹۹

سریال تاریک Dark

خلاصه داستان: ناپدید شدن دو کودک در یک شهر آلمانی باعث می‌شود تا راز و رمزهای چهار خانواده آشکار شود و پیوندی بین آن‌ها و یک چیز ماوراطبیعی به وجود بیاید.

سریال Severance

خلاصه داستان: صنایع لومن از یک فرایند پزشکی تفکیک‌سازی و جداسازی استفاده می‌کند. این فرایند پزشکی خاطرات غیرکاری برخی از کارمندان این شرکت را از خاطرات کاری‌شان جدا می‌کند. دراین‌میان، فردی به نام مارک وجود دارد که تیمی از کارمندان این شرکت را مدیریت می‌کند. همه چیز خیلی خوب در حال پیش رفتن است، تا اینکه یک همکار مرموز سر و کله‌اش در دنیای خارج از کار پیدا می‌شود؛ اتفاقی که کم کم مسیر را برای کشف حقایق درباره شغل و محیط کاری آن‌ها، هموار می‌کند.

سریال Manifest

خلاصه داستان: زمانی‌که پرواز ۸۲۸ مونتگو ایر بعد از یک پرواز آشفته فرود می‌آیند، خدمه و مسافران یک نفس راحت می‌کشند. اما خبر ندارند که در عرض آن چند ساعت، جهان پنج سال پیرتر شده است و دوستان، خانواده و همکاران بعد از عزاداری برای از دست دادن آن‌ها، ناامید شدند و به زندگی ادامه دادند. حالا بعد از مواجه با یک اتفاق غیرممکن، فرصت دوباره‌ای به آن‌ها داده شده است.