کشف حجاب لیلی رشیدی هم سوژه شد
لیلی رشیدی بازیگر مشهور سینما و تلویزیون و دختر مرحوم ئاوود رشیدی به تازگی عکسی از خودش بدون ججاب در اینستاگرام منتشر کرده است.
کشف حجاب لیلی رشیدی
بیوگرافی لیلی رشیدی
لیلی رشیدی را همگی با زیزیگولو میشناسیم. این بازیگر طناز از یک خانواده کاملاً هنری وارد عرصه هنر شد. بهواسطه پدر و مادرش که هردو از اسطورههای هنر ایران میباشند و همچنینی نبوغ و استعداد فردی توانست به یکی از بازیگران سرشناس حال حاضر سینما، تئاتر و تلویزیون تبدیل شود. او را بیش از همه در آثار خالهاش مرضیه برومند دیدهایم. آثار خاطرهانگیزی مانند «قصههای تابهتا»، «کارگاه شمسی و مادام»، «هتل» و … . لیلی رشیدی در سالهای اخیر بیش از هر مدیومی دیگری در تئاتر فعالیت دارد. در ادامه بیشتر با بیوگرافی لیلی رشیدی آشنا خواهیم شد.
در بیوگرافی لیلی رشیدی آمده است:او متولد 31 تیر 1352 در تهران ، بازیگر سینما و تلویزیون است
لیلی علی رقم فعالیت مستمرش در حوزه هنر، تحصیلاتش را در رشته مترجمی زبان فرانسه در مقطع لیسانس ادامه داد. لیسانس رشیدی هرچند که تسلط کاملی به زبان فرانسه دارد اما تاکنون فعالیتی در حیطه ترجمه نداشته است.
در بیوگرافی لیلی رشیدی آمده است قد او 159 سانتی متر است.
بیوگرافی خانواده لیلی رشیدی
در بیوگرافی لیلی رشیدی درباره ی خانواده اش میخوانیم: پدرش مرحوم داوود رشیدی از بزرگان دوستداشتنی سینما و تلویزیون بود. داوودخان از خاندان حائری مازندرانی دارای اصالت بابلی است. او هنرپیشه تئاتر، سینما و تلویزیون ایران بود و بیشتر با نقشهایی مانند «آقا حسینی» در فیلم کندو، «مفتش ششانگشتی» در سریال هزاردستان و همچنین با بازی تأثیرگذارش در فیلم فرار از تله جلال مقدم شناخته میشود. داوود رشیدی در ۵ شهریور ۱۳۹۵ فوت کرد.
مادر لیلی احترام برومند نیز از هنرمندان مطرح کشور است. او خواهر مرضیه برومند و راضیه برومند است. احترام برومند مجری برنامهٔ کودک تلویزیون ایران پیش از پیروزی انقلاب بود. او از سال ۱۳۴۶ با برنامه کودک در تلویزیون فعالیت هنری خود را آغاز کرد و به مدت ۱۱ سال یعنی تا سال ۱۳۵۸ به این فعالیت ادامه داد.
لیلی یک برادر به نام فرهاد هم دارد. فرهاد که برخلاف دیگر اعضای خانوادهاش به سمت علوم دیگر سوق پیدا کرد، اکنون در یکی از دانشگاههای مطرح سوئیس مشغول به تدریس است.
ازدواج و وضعیت تاهل لیلی رشیدی
بیشترین جستجوها در بیوگرافی لیلی رشیدی درباره همسر ایشان است که شما عزیزان میخواهید بدانید همسر ایشان کیست.
لیلی رشیدی سالها پیش با نیما بانکی بازیگر، عکاس و کارگردان نهچندان مطرح سینما و تلویزیون ازدواج کرد. متأسفانه زندگی مشترک این زوج هنرمند دوام آنچنانی نداشت آن دو پس مدتی جدا شدند.
حاصل لیلی رشیدی و نیما بانگی پسری به نام سینا بود که بعد از جدایی نزد مادرش بزرگ شد. لیلی رشیدی بعد از جداییاش همچنان مجرد مانده و تمام شایعات مبنی بر ازدواج مجددش کذب میباشد.
ازدواج مجدد لیلی رشیدی
برخی از رسانه ها مدعی شده اند که لیلی رشیدی پس از طلاق گرفتن از نیما بانکی ازدواج مجدد داشته است. در حالیکه این خبر واقعیت ندارد. او پس از طلاق وارد هیچ رابطه عاشقانه ای نشده و ترجیح داده است که در کنار سینا و پدر و مادرش زندگی کند
علایق و حقایقی درباره لیلی رشیدی
در ادامه بیوگرافی لیلی رشیدی مروری میکنیم بر علایق و حقایقی درباره ی او.با ما همراه باشید.
ویژگی اخلاقی لیلی رشیدی
در بیوگرافی لیلی رشیدی او می گوید خیلی ولخرج هستم و حساب و کتابم اشتباه است، اینکه نمی توانم پول پس انداز کنم خیلی بد است. سنم بالا رفته بهتر شده ام و دلشوره گرفته ام که ممکن است زمانی مریض شوم و نیاز داشتم برای همین کمی اوضاع بهتر شده است
فعالیت های لیلی رشیدی
در بیوگرافی لیلی رشیدی جالب است بدانید خانم رشیدی مدتی در قامت مدرس برای کودکان ، مهارت های هنری برای بازیگری و آموزش برگزاری نمایش های خلاق کودکانه را یاد می دهد
او همچنین حامی موسیقی رپ میباشد و در مستند «از زیرزمین تا بام تهران» حضور داشت.
دوستی لیلی رشیدی با لیلا حاتمی
خانواده حاتمی و رشیدی بهواسطه دنیای هنر و سینما روابط بسیار صمیمی را با یکدیگر داشتند. بیشتر مواقع دو خانواده در حال رفتوآمد بودند. ازآنجاییکه لیلی رشیدی متولد 1352 و لیلا حاتمی متولد 1351 هستند. این مغایرت سنی و نزدیکی دو خانواده باعث شد تمام لحظات دوران کودکی خود را کنار یکدیگر سپری کنند. هر از چند گاهی عکسهای بسیار زیبایی از دوران کودکی خود منتشر میکنند که نشان میدهد تا چه اندازهای یار و رفیق همدیگر بودند. دوستی این دو هنرمند پس از مرگ پدر لیلی رشیدی مجدد حال و هوای کودکی را به خود گرفت. لیلی رشیدی در تمام مراسم ختم پدرش در کنار یار دیرینه خود ایستاده بود و لیلا حاتمی با تمام وجود به دوست دوران کودکی خود دلداری میداد.
حمایت لیلی رشیدی از حسن روحانی
در بیوگرافی لیلی رشیدی جالب است بدانید لیلی رشیدی از جمله 140 هنرمند ایرانی بود که با امضای طوماری در 22 خرداد 1392 همراه با سایر اصلاح طلبان و اعتدالگرایان ، ضمن قدردانی از انصراف عارف به نفع روحانی، از نامزدی حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری 1392 حمایت علنی کرد
تسلط لیلی رشیدی به فرانسه
به زبان فرانسوی تسلط دارم اما مترجم خوبی نیستم . بحث ترجمه کاملا متفاوت است و نیازمند یک انضباط و نظم خاصی است
کارگردانی لیلی رشیدی
کارگردانی خیلی دغدغه ام نبود. دوست داشتم هرازچندگاهی کارگردانی کنم، طوری که سلیقه ام در کارم حاکم باشد، با افرادی که دوست دارم و به شکلی که می پسندم کار بکنم اما آن طور نبود که بخواهم خیلی برای کارگردانی شتاب کنم. با این حال، کم کم شروع کردم به خواندن متن های مختلف تا متنی برای کارگردانی پیدا کنم که متن فرانسوی نمایشنامه «اسم» را خواندم و دیدم برای اولین کار جدی یک کارگردان مناسب است، چون خیلی متکی به بازیگر بود و فکر کردم اگر گروه خوبی داشته باشم، راه زیادی را برای جلورفتن در این عرصه طی کرده ام. ضمن این که متن خیلی شیرین و بامزه ای بود و ترجمه هم نشده بود.
در حقیقت قصد داشتم یک متن جدید را هم معرفی کنم. از خانم حائری خواستم متن را ترجمه کنند. البته دوست داشتم متن فارسی چاپ نشود تا ابتدا نمایش ما اجر برود که این اتفاق نیفتاد. انتخاب یک نمایشنامه فرانسوی خیلی اتفاقی بود. شاید اگر در زمان انتخاب متن، یک اثر ایرانی هم می خواندم که خوشم می آمد و جذبم می کرد، برای کارگردانی انتخابش می کردم. اصرار نداشتم متن خارجی کار کنم. حتی نمایشنامه اسم را به نیت کارگردانی نخواندم. محض تفنن و مطالعه برداشتم و خواندم، بعد دیدم چقدر دلم می خواهد آن را کار کنم.
لیلی از کودکی با درصحنهای تئاتر بزرگ شد و پدر مادرش بهنوعی اولین اساتید او بودند. البته اگر شیطنتهای فراوانش به او اجازه یادگیری میدادند. احترام برومند در مورد کودکی لیلی میگوید: «لیلی برعکس برادرش فرهاد که خیلی محتاط و عاقل بود، اهل شیطنت بود و مانند پسربچهها همیشه یا سرش شکسته بود و یا زمین میخورد و خلاصه شلوغ بود»
رشیدی میگوید: «دلیلی که مرا مصمم به ادامه دادن راه بازیگری کرد، شرکت در کلاسهای آقای سمندریان بود کار گروهی برای اولین بار در کلاسهای آقای سمندریان برای من معنا پیدا کرد.» لیلی رشیدی در آن کلاسها با هنرمندانی همچون حامد محمدطاهری، مجید بهرامی، عاطفه تهرانی، امید عباسی و شبنم فرشادجو همکلاس بود. البته او بهواسطه حضور پدر در عرصه هنر و بازیگری از همان دوران کودکی وارد تلویزیون شد.
در بیوگرافی لیلی رشیدی آمده است: او در سال 1362 وقتی 10 ساله بود اولین بار در مجموعه «بچه ها بیدار ، بچه ها هوشیار» به کارگردانی خاله اش مرضیه برومند جلوی دوربین رفت
اما فعالیت اصلی وی در سن 18 سالگی در سال 1370 با فیلم دلشدگان به کارگردانی مرحوم علی حاتمی ؛ پدر دوست صمیمی اش لیلا حاتمی آغاز شد
دوره بازیگری لیلی رشیدی
دلیلی که مرا مصمم به ادامه دادن راه بازیگری کرد شرکت در کلاس آقای سمندریان بود ، کار گروهی برای اولین بار در کلاس های ایشان برای من معنا پیدا کرد
من در کلاس های بازیگری آقای سمندریان با حامد محمدطاهری، مجید بهرامی، عاطفه تهرانی، امید عباسی و شبنم فرشادجو همکلاس بودم
از اولین حضور لیلی رشیدی در عرصه تصویر 5 سال گذشت. در مدت این پنج سال او در حال آموزش و یادگیری تئاتر بود. در سال 1375 با «قصههای تابهتا» یا همان زیزیگولو به تلویزیون آمد و خود را به مخاطبین ایرانی شناساند. او با حضور در آن مجموعه دوستداشتنی یا در نقش مادرخانومی به شهرت رسید. این سریال توسط مرضیه برومند خالهاش کارگردانی شد. بعد از گذشت 20 سال هنوز هم اکثراً وی را با مجموعه زیزیگولو میشناسند. این سریال در میان کودکان و نوجوانان ایران و حتی رده سنی بزرگسال شهرت و محبوبیت زیادی پیدا کرد بهگونهای که واژه زیزیگولو به فرهنگ گفتاری مردم نیز راه یافت.
در این مجموعه چهره هایی چون امیرحسین صدیق ، مریم سعادت و مانی نوری شناخته تر شدند و هنوز هم این افراد با این مجموعه در یاد و خاطره مردم هستند
او در همین سال در مجموعه «برگی از زندگی» هم حضور داشت
لیلی رشیدی در تلویزیون
لیلی رشیدی پسازآن نزدیک به ده سال کموبیش چند وقت یکبار درمجموعههای تلویزیونی حضور پیدا میکرد. او در این مدت بیش از همه به خالهاش مرضیه برومند و مهدی مظلومی کارکرد. از آن میان میتوان به مجموعههای مثل «همه بچههای من»، «داستانهای نوروز»، «بدون شرح»، «کارآگاه شمسی و دستیارش مادام» و «باغ بلور» اشاره کرد. او پس از مجموعه «مهمانپذیر طوبی» در سال 83 تا مدتها در تلویزیون دیده نشد.
لیلی رشیدی در سال 91 با «آب پریا» و «فروشگاه» به تلویزیون بازگشت. «آب پریا» سریالی فانتزی- کودکانه به کارگردانی مرضیه برومند بود که بازیگرانی مثل لیلی رشیدی، سیامک صفری، بهناز جعفری و سحر ولدبیگی در آن ایفای نقش میکردند.
رشیدی در مورد حضور کمرنگش در تلویزیون میگوید: «بازیگری را با تلویزیون آغاز کردم و علاقه زیادی برای کارهای تلویزیونی دارم. اما این چند سال اخیر مسئولین برای ادامه حضورم در تلویزیون، امضاها و تعهداتی از من میخواهند مبنی بر پشیمانیام از بعضی کارهایی که انجام دادم، این در حالی است که من حاضر به تعهد نشدم، چراکه دلیلی برای پشیمانی نمیبینم. این مسائل مانع حضورم در تلویزیون میشود.»
لیلی رشیدی در سینما
عزیزکرده داوود رشیدی همانطور که گفتیم در سال 1370 با «دلشدگان» علی حاتمی وارد دنیای سینما شد. حضور بعدی و جدیتر وی در سینما، 10 سال بعد بازهم به دعوت خالهاش مرضیه برومند برای فیلم «مربای شیرین» انجام گرفت.
لیلی رشیدی پسازآن در آثار سینمایی همچون «زنی در دوردست»، «نوک برج»، «دربهدرها» ایفای نقش کرد و در سری دوم فیلم سینمایی «مدرسه موشها» نیز صداپیشگی شخصیت صورتی را بر عهده داشت. رشیدی سال 1396 نیز با «خوک» ساخته مانی حقیقی به سیوششمین جشنواره فیلم فجر آمد.
حضور فعال لیلی رشیدی در تئاتر
لیلی رشیدی در سالهای اخیر فعالیتش در تئاتر را بیش از عرصههای دیگر دنبال کرده است. هم بهعنوان بازیگر و هم کارگردان و مدرس. او در نمایشهای از قبیل «دکلره (مهدی کوشکی)»، «پرتقالهای کال (صابر ابر)»، «اسکلیگ و بچههای پرواز (محمد عاقبتی)»، «آمدیم نبودید رفتیم (رضا حداد)»، «پروفسور بوبوس (آتیلا پسیانی)» و «پنجره (فرهاد آییش)» نقشآفرینی کرد. نمایشی تحت عنوان «اسم» نیز به کارگردانی لیلی رشیدی در سال 1394 به روی صحنه رفت.
او میگوید:«این سال ها بیشتر در تئاتر کار کرده ام ، من هیچ وقت هنرپیشه سینما نبوده ام که بگویم پیشنهادات بی شماری داشته ام و انتخاب کن فقط چند جا انگشت شمار کار سینمایی کرده ام.»
وی در مورد تجربه کارگردانی اظهارات جالبتوجهی دارد: «فکر میکنم کارگردانی مثل زایمان است، یعنی آدم در طول حاملگی بارها میگوید چه اشتباهی کردم، ولی با اولین لبخند بچه، همه سختیها از بین میرود.»
لیلی رشیدی در مورد وضعیت تئاتر ایران در سالهای اخیر و فشارهای که به هنرمندان در این حیطه وارد میشود اظهار تأسف کرده و میگوید: «فکر نمیکنم در وضعیت خوبی باشد. برای اینکه کمی سانسورها دارد بیشتر میشود. تعداد بازبینیها دارد دوباره و دوباره بیشتر میشود. به نظرم اینهمه سانسور و اینکه چند بار بیایند و ببینند، کمی غمانگیز است. ما دیگر میدانیم باید چگونه کار کنیم و چه چیزهایی را رعایت کنیم. یکچیزهایی را هم گاهی اجازه میدهند
که یکسریها میآیند و میبینند و میگویند: «وای چه مملکت آزادی، چه چیزهایی را اجازه میدهند» ولی اتفاقاً آن چیزهایی که اجازه اجرا میگیرند، بسیار سطحی است. هیچگونه فکر و تعمقی در آن نیست. کاری که آدمها را ببرد توی فکر، بلافاصله جلوی آن را میگیرند. منظورم این نیست که تئاتر باید خیلی سنگین باشد، ولی دلم میخواهد آدم تئاتری ببیند که برود به دنیای دیگر. فکر آدم باز شود و فکر کند. به نظرم این عنصر فکر و اندیشه که تماشاچی را به دنیای دیگری ببرند، دارد گرفته میشود از تئاتر ما.»
گفتگوی خواندنی با لیلی رشیدی
دلمان نیامد در ادامه بیوگرافی لیلی رشیدی مصاحبه اختصاصی که با ایشان انجام شده است را برایتان درج نکنیم ، با بازیگرآنلاین همراه باشید
شما در یک خانواده کاملاً هنری بزرگ شدید و هم پدر و هم خالهتان از جمله هنرمندان شناختهشده عرصه تئاتر، تلویزیون و سینما هستند. حضور در چنین خانوادهای چقدر روی علاقه شما به هنر تأثیر گذاشت؟
اینکه اطرافیان من در کار هنر بودند، همیشه برایم جالب بود. به همین خاطر من هیچوقت نگاهی معمولی یا منفی نسبت به این حرفه نداشتم و اتفاقاً فکر میکردم که این حرفه را دوست دارم. اما دلیلی که مرا مصمم به ادامه دادن راه بازیگری کرد، شرکت در کلاسهای آقای سمندریان بود. کار گروهی برای اولین بار در کلاسهای آقای سمندریان برای من معنا پیدا کرد و از آنجا بود که من همنوعان خودم را پیدا کردم و دیدم که عدهای هم مثل من هستند که این کار را دوست دارند و برایش تلاش میکنند.
وجود خودشان. جدا از آن عشق و علاقهای که آقای سمندریان به ما منتقل میکردند، علاقهای که ایشان صرفاً به تئاتر داشتند هم یک شور و هیجان را در درون من ایجاد میکرد و فکر میکنم که سایر شاگردهای آقای سمندریان هم این عشق را دریافت میکردند. تئاتر دغدغه اصلی آقای سمندریان بود و ایشان به سینما فکر نمیکردند. تمام تمرکزشان را روی تئاتر و آموزش تئاتر میگذاشتند. لااقل تا زمانی که من آنجا بودم، هیچوقت کلاسهایشان تفکیک نشد که کسانی را بیاورند که سینما را بیشتر میشناسند. گاهی اوقات آنچه که از آموزش در دانشگاه اهمیت بیشتری دارد، گروه شدن و یک هدف مشترک داشتن است که باعث میشود شما در کارتان مصممتر شوید.
چطور شد که برای سریال “قصههای تابهتا” انتخاب شدید و با سن کمی که داشتید نقش یک مادر را بازی کردید؟
حتماً خانم برومند مرا مناسب آن نقش دانستند و احساس کردند که من به آن نقش میآیم. در آن سریال دو کاراکتر وجود داشت که پدر و مادر نبودند و فقط ادای پدر و مادر بودن را در میآوردند یک جور مثل بازی بود و دو تا جوان بودند که داشتند بازی میکردند.
اولین باری که تصویرتان را در تلویزیون دیدید چه حسی داشتید و واکنش خانوادهتان به نقشآفرینیتان چه بود؟
حقیقتاً خودم که از کارم خوشم نیامده بود و مدام فکر میکردم که باید بهتر میبودم. خانواده هم نه گفتند که کارت شاهکار است و نه گفتند که ادامه نده.
بعد از آنکه مادر شدید، چقدر طول کشید تا دوباره تصمیم بگیرید به سمت بازیگری و اجرا برگردید؟
بازیگری همیشه برای من مهم بود و اصلاً فکر نمیکردم که چیزی سد راه من است. تقریباً دو سال طول گذشت و من دوباره با سریال “بدون شرح” به کارگردانی آقای مهدی مظلومی کارم را شروع کردم که یک کار کمدی بود و خوشبختانه بسیار موفق و پر بیننده هم از آب در آمد.
امروز دوست دارید که مردم شما را به عنوان لیلی رشیدی دختر زندهیاد داوود رشیدی بشناسند یا به عنوان لیلی رشیدی بازیگر؟
من لیلی رشیدی دختر زندهیاد داوود رشیدی هستم و دوست دارم که مردم مرا به این عنوان بشناسند و این چیزی نیست که مرا آزار بدهد. دوست دارم که مردم خود مرا هم بشناسند اما میخواهم این را هم بدانند که من دختر زندهیاد داوود رشیدی هستم.
لیست آثار هنری لیلی رشیدی
در ادامه بیوگرافی لیلی رشیدی بازیگر شهر موشها باید بگوییم در جدولهای جداگانه میتوانید فهرست آثاری که او در آنها به هنرنمایی پرداخته است را مشاهده کنید.
تئاترهای لیلی رشیدی
- بی تابستان (امیررضا کوهستانی، ۱۳۹۷)
- دکلره (مهدی کوشکی و صحرا فتحی، ۱۳۹۵)
- پرتقالهای کال (صابر ابر، ۱۳۹۵)
- اسم (لیلی رشیدی، ۱۳۹۴)
- مسخ (نصیر ملکی جو، ۱۳۹۳)
- اسکلیگ و بچههای پرواز (محمد عاقبتی، ۱۳۹۱)
- آمدیم، نبودید، رفتیم (رضا حداد، ۱۳۹۰)
- پروفسور بوبوس (آتیلا پسیانی، ۱۳۸۹)
- پنجرهها (فرهاد آئیش، ۱۳۸۴)
آثار سینمایی لیلی رشیدی
- آوا (۱۳۹۶)
- خوک (۱۳۹۶) (در نقش: گلی)
- جاده قدیم (۱۳۹۶)
- عرق سرد (۱۳۹۶) (در نقش:پانته آ آل داوود)
- شهر موشها ۲ (صدای صورتی ۱۳۹۳)
- شیرین (۱۳۸۷)
- نوک برج (۱۳۸۴)
- در به درها (۱۳۸۳)
- سیمای زنی در دوردست (۱۳۸۲)
- مربای شیرین (۱۳۸۰)
- دلشدگان (۱۳۷۰)