با طولانی ترین فیلم های جهان آشنا شوید

به نظر شما طولانی ترین فیلم های جهان چه فیلمی‌ست؟ طولانی ترین فیلمی که تا به امروز تماشا کردید، چه فیلمی بوده است؟ ما در این مقاله قصد داریم تا شما را با طولانی ترین فیلم های جهان آشنا کنیم. در این فهرست طولانی ترین فیلم های جهان وجود دارند که خیلی راحت می‌توانستند به یک سریال چندین قسمتی تبدیل شوند. اما کارگردانان اینطور صلاح دیدند که حتما به‌صورت فیلم سینمایی ساخته شود تا مخاطب بتواند به خوبی حس و حال آن مدت زمان را درک کند. شاید هم می‌خواستند اسمی برای خودشان دست و پا کنند تا دیگران بگویند که فلان کارگردان، سازنده یکی از طولانی ترین فیلم های جهان به شمار می‌رود. در ادامه با معرفی طولانی ترین فیلم های جهان با بازیگر آنلاین همراه باشید.

طولانی ترین فیلم جهان چند ساعت است؟

فیلم لجستیک که ۸۵۷ ساعت طول میکشد طولانی ترین فیلم جهان است.

نوشته های مشابه

• 
  باورتان میشود این خانم مادر مریم کاویانی باشد ؟

  29 فروردین 1402
• 
  روایت سروش صحت از تست بازیگری پژمان جمشیدی | پژمان جمشیدی چگونه بازیگر شد ؟

  15 آبان 1403

طولانی ترین فیلم های جهان

به نظر شما طولانی ترین فیلم های جهان کدام اند؟ فیلم The Lord of the Rings: The Return of the King (ارباب حلقه‌ها: بازگشت پادشاه)؟ فیلم The Godfather: Part II (پدرخوانده: قسمت سوم)؟ فیلم The Irishman (مرد ایرلندی)؟ یا شاید هم فکر می‌کنید فیلم Hamlet (هملت) که در سال ۱۹۹۶ ساخته شده، طولانی‌ترین اثر تاریخ محسوب می‌شود؟ خوشبختانه یا متاسفانه باید بگویم که سخت در اشتباه هستید. چون فیلم‌های ذکر شده، حتی به گرد پای آثاری که قرار است در این فهرست معرفی شوند، هم نمی‌رسند. مطمئن باشید اگر موارد این فهرست را ببینید و با آن‌ها آشنا شوید، از تعجب شاخ در می‌آورید.

اگر طولانی‌ترین فیلم‌های یک دهه‌ی اخیر را کنار بگذاریم، در سینمای این روزها به ندرت می‌توان یک فیلم ۹۰ دقیقه‌ای پیدا کرد. در عصری که فرنچایزها بر آن حکمرانی می‌کنند و ارزش فیلم‌ها با ابعاد عظیم و بودجه‌های هنگفت سنجیده می‌شود، تولید فیلم‌هایی که بیش از ۳ ساعت طول دارند، مدام رایج و رایج‌تر می‌شود.

در سال ۲۰۲۲ به تنهایی، چند فیلم تقریباً ۳ ساعته داشتیم، از «بتمن» (The Batman) و «بابیلون» (Babylon) به کارگردانی دیمین شزل تا «آواتار: راه آب» به کارگردانی جیمز کامرون. در حال حاضر شایعاتی وجود دارد مبنی بر اینکه سومین فیلم از مجموعه علمی-تخیلی کامرون، «آواتار»، یک نسخه ۹ ساعته خواهد داشت. یا وجود این که تماشاگران تقریباً به تجربه‌های سینمایی طولانی عادت کرده‌اند٬ با این حال برخی از فیلم‌ها در طولانی بودن زمان‌شان افراطی عمل کرده‌اند (به استثنای فیلم‌های مستند و سینمای تجربه‌گرا). چنین فیلم‌هایی واقعاً محدودیت‌های یک زمان پخش معمولی را پشت سر گذاشته‌اند و خیلی از آن‌ها را نمی‌توان در یک نشست یا حتی در یک روز تماشا کرد. با این اوصاف ممکن است برای تعداد زیادی از مخاطبان این سؤال به وجود بیاید که طولانی‌ترین فیلم‌های جهان چند ساعت هستند؟ می‌توان به جرأت گفت که پاسخ این سؤال همه را شوکه خواهد کرد.

لازم به ذکر است که اگر یک فیلم طولانی باشد، به این معنا نیست که فیلم بهتری است. برخی از فیلم‌سازان مدت زمان طولانی فیلم‌ها را به عنوان نشانه‌ای از اعتبار بیشتر و پرستیژ می‌دانند، این در حالی است که برخی دیگر هر کاری از دست‌شان برمی‌آید می‌کنند تا مدت زمان فیلم را کوتاه کنند؛ حتی اگر مجبور شوند، فیلم خود را به دو قسمت مجزا تبدیل می‌کنند. وقتی مدت زمان فیلم‌ها از میزان استاندارد طولانی‌تر می‌شود، به نظر تعداد کسانی که بلیت آن فیلم به خصوص را خریداری یا آن را رزرو می‌کنند، کاهش قابل توجه‌ای پیدا می‌کند. همان‌طور که پیش‌تر گفته شد، برخی از فیلم‌ها به اندازه‌ای یک داستان را کش می‌دهند که محدودیت‌های طولانی بودن برای یک فیلم سینمایی را پشت سر می‌گذارند و ساعت‌های زیادی به درازا می‌کشند.

فیلم سهال Tsahal

• مدت زمان: ۳۰۴ دقیقه/ ۵ ساعت و ۴ دقیقه
• کارگردان: کلود لنزمن
• سال ساخت: ۱۹۹۴

سهال که اولین مورد در طولانی‌ترین فیلم‌های تاریخ محسوب می‌شود، داستانی را درباره نیروهای دفاعی اسرائیل حکایت می‌کند. این اثر مستندی، از مصاحبه با افراد مختلف تشکیل شده است که هر کدام درباره این نیروهای دفاعی، حرف‌هایی برای گفتن دارند. این فیلم زمانی‌که برای اولین‌بار در شهر پاریس نمایش داده شد، حاشیه‌ها و مشکلات زیادی را به وجود آورد. این حاشیه‌ها آنقدر بالا گرفت که تظاهرکنندگان جناح راست، گازهای اشک‌آوری را به داخل دو سینمایی که این اثر را نمایش می‌دادند، پرتاب کردند.

در طی این پنج ساعت بررسی روی ارتش اسرائیل، حتی یک فریم هم وجود ندارد که هیچکدام از شش جنگی که این نیروها تا زمان ساخت این اثر درگیر آن شده بودند، نمایش داده شود؛ نه‌حتی هیچ یک از مأموریت‌های داخلی آن‌ها. فیلمساز این اثر قصد داشت که در فیلم مستندی خود، به‌صورت عمیق نیروهای دفاعی اسرائیل و همچنین آنچه را که در مورد هویت ملی اسرائیل نشان می‌دهند، مورد بررسی قرار دهد.

فیلم فانی و الکساندر Fanny and Alexander

• مدت زمان: ۳۱۲ دقیقه/ ۵ ساعت و ۱۲ دقیقه
• کارگردان: اینگمار برگمان
• سال ساخت: ۱۹۸۳

فانی و الکساندر یک اثر درام تاریخی محسوب می‌شود که داستان دو خواهر و برادر و خانواده بزرگ آن‌ها را حکایت می‌کند؛ خانواده‌ای که در دهه اول قرن بیستم در اوپسالا از کشور سوئد زندگی می‌کنند. زمانی‌که پدر این دو بچه فوت می‌کند، مادر آن‌ها دوباره ازدواج می‌کند. همسر جدید مادر خانواده، یک راهب برجسته است که رفتار بسیار بد و سوءاسفاده‌گرانه‌ای نسبت به الکساندر دارد؛ آن هم به خاطر تخیل و تصورات واضحی که این پسربچه در ذهنش دارد.

برگمان در نظر داشت که فانی و الکساندر، آخرین فیلم سینمایی‌اش قبل از بازنشستگی باشد. جالب است بدانید که این اثر، براساس داستان زندگی خودش ساخته شده است. این اثر تا حد زیادی مورد استقبال منتقدان قرار گرفت و حتی چهار جایزه اسکار هم از آنِ خود کرد؛ البته درکنار جایزه‌های دیگری که کسب کرد. فانی و الکساندر به خاطر محبوبیت زیادی که کسب کرده بودند، در سال‌های بعد چند بار مورد اقتباس قرار گرفتند.

فیلم سیل The Deluge

• مدت زمان: ۳۱۵ دقیقه/ ۵ ساعت و ۱۵ دقیقه
• کارگردان: جرزی هافمن
• سال ساخت: ۱۹۷۴

سیل، مورد بعدی فهرست طولانی‌ترین فیلم‌های تاریخ محسوب می‌شود که سبکی تاریخی و درام دارد. فیلمنامه‌ی این اثر براساس رمانی با همین نام نوشته شده است که در سال ۱۸۸۶ به قلم هنریک سینکیه‌ویچ منتشر شد. ماجرای این فیلم درام در سال ۱۶۵۵ و جنگی که بین سوئد پروتستان و مشترک المنافع کاتولیک لهستانی-لیتوانیایی ایجاد شده بود، جریان دارد. در طی این جنگ، برخی از اشراف لهستانی-لیتوانیایی، به جبهه پادشاه سوئدی یعنی چارلز ایکس گوستاو رفتند و برخی دیگر با یان کازیمیرز، پادشاه لهستانی، متحد شدند. دو سرهنگ لهستانی که قبلا دشمن بودند، تبدیل به دوست شدند و با کمک هم مقابل خائنان ایستادند.

نبرد بین این دو سرهنگ، یکی از دقیق‌ترین و واقعی‌ترین اتفاقاتی بود که در این اثر نمایش داده شد. تک تک حرکاتی که در این نبرد نشان داده شده، با دقت زیادی کارگردانی شده است. فیلم سیل در بخش بهترین فیلم خارجی‌زبان نامزد دریافت جایزه اسکار شد اما در پایان به رقیب خود یعنی فیلم Amarcord (آمارکورد) باخت. سیل، سومین فیلم محبوب و مشهور در تاریخ سینمای لهستان به حساب می‌آید که توانست موفقیت زیادی را در باکس آفیس داشته باشد.

فیلم باتانگ وست ساید Batang West Side

• مدت زمان: ۳۱۵ دقیقه/ ۵ ساعت و ۱۵ دقیقه
• کارگردان: لاو دیاز
• سال ساخت: ۲۰۰۱

یک نوجوان فیلیپینی در پیاده‌روی نیوجرسی در کشور آمریکا مورد اصابت گلوله قرار می‌گیرد و جان خود را از دست می‌دهد. بعد از این اتفاق ناگوار، تحقیقاتی حول محور مرگ او آغاز می‌شود. با اعضای خانواده و همچنین دوستان این نوجوان مصاحبه می‌شود. حال در طی این مسیر، ما نه‌تنها درباره‌ی خود این نوجوان اطلاعات بیشتری کسب می‌کنیم، بلکه به‌صورت کلی چیزهای بیشتری هم درباره جامعه فیلیپینی‌ها و زندگی آن‌ها در آمریکا متوجه می‌شویم؛ خصوصا تاثیرات مخربی که مواد مخدر «شبو» روی جوانان این جامعه دارد.

کاراگاهی هم که به این پرونده رسیدگی می‌کند، شیاطین شخصی خودش را دارد و درکنار تمام این مسائل باید با گذشته بسیار خشن خود هم کنار بیاید. این فیلم درام مورد استقبال منتقدان زیادی قرار گرفت. از موفقیت‌های این اثر می‌توان به ۱۴ جایزه‌ای اشاره کرد که در بخش‌ها و مراسم‌های مختلف برای سازندگان خود به ارمغان آورده است.

فیلم قرن بیستم Novecento

• مدت زمان: ۳۱۷ دقیقه/ ۵ ساعت و ۱۷ دقیقه
• کارگردان: برناردو برتولوچی
• سال ساخت: ۱۹۷۶

مورد بعدی طولانی‌ترین فیلم‌های تاریخ، فیلم قرن بیستم یا ۱۹۰۰ است؛ اثری با سبک حماسی، تاریخی و درام که بازیگران بین‌المللی در آن ایفای نقش می‌کنند. این اثر حماسی داستان زندگی و ارتباط دوستانه‌ی دو مرد را به تصویر می‌کشد که یکی از آن‌ها ملک‌دار و دیگری دهقان است. اوایل قرن ۲۰ بود که درگیری سیاسی بین فاشیسم و کمونیسم در ایتالیا به وجود آمد. این دو دوست هم در این درگیری نقش داشتند و از نزدیک شاهد آن بودند. از آنجایی که مدت زمان این فیلم خیلی زیاد بود، در خیلی نمایش‌های اولیه در دو بخش اکران شد. اما در خیلی کشورهای دیگر مانند ایالات متحده، به‌صورت تک قسمتی و ۵ ساعته اکران شد.

به‌صورت گسترده این فیلم به‌عنوان یک اثر کالت کلاسیک در نظر گرفته می‌شد و در نسخه‌های مختلفی برای نمایش خانگی عرضه شد. فیلم قرن بیستم امتیازات متوسطی را از منتقدان گرفت و موفقیتی از این نظر کسب نکرد. قرن بیستم در بخش بهترین فیلم غیرآمریکایی توانست جایزه بودیل را کسب کند و در بخش بهترین فیلم‌برداری، جایگاه دوم جامعه ملی منتقدان فیلم را از آنِ خود کند.

فیلم ساعت خوش Happy Hour

• مدت زمان: ۳۱۷ دقیقه/ ۵ ساعت و ۱۷ دقیقه
• کارگردان: ریوسوکی هاماگوچی
• سال ساخت: ۲۰۱۵

فیلم ساعت خوش داستان زندگی و رابطه‌ی عاشقانه‌ی چهار زن را حکایت می‌کند که در دوره سی سالگی خود هستند و از قشر متوسط جامعه محسوب می‌شوند. این چهار زن با هم دوست هستند و در شهر کوبه ژاپن زندگی می‌کنند. سه زن متاهل هستند و یکی از آن‌ها از همسرش جدا شده است. آن‌ها می‌توانند درباره هر چیزی با یکدیگر صحبت کنند؛ حداقل چنین طرز فکری دارند. زمانی‌که یکی از آن‌ها نمی‌تواند در دادگاه طلاق پیروز شود، قید همه چیز را می‌زند و ناپدید می‌شود. همین موضوع باعث می‌شود که سه زن دیگر با دقت بیشتر زندگی خود را نگاه کنند. این سؤال در ذهن آن‌ها ایجاد می‌شود که «همان چیزی هستی که خودت می‌خواستی؟» این فیلم اولین‌بار در شصت و هشتمین جشنواره لوکارنو در سال ۲۰۱۵ به نمایش درآمد و مورد استقبال منتقدان زیادی قرار گرفت.

منتقدان راتن تومیتوز امتیاز ۱۰۰، آی‌ام‌دی‌بی امتیاز ۸.۵ و متاکریتیک امتیاز ۸۷ را به آن دادند؛ همین موضوع نشان می‌دهد که این فیلم در سرتاسر دنیا به دل بینندگان نشسته است. ساعت خوش در فهرست ۱۰۰ فیلم برتر دهه ۲۰۱۰ سایت ای. وی. کلاب رتبه ۸۵، در فهرست مجله اسلنت رتبه ۲۷ و در فهرست سایت ایندی وایر رتبه ۹۴ را به نام خود ثبت کرده است.

فیلم ناپلئون Napoléon

• مدت زمان: ۳۳۲ دقیقه/ ۵ ساعت و ۳۲ دقیقه
• کارگردان: ابل گانس
• سال ساخت: ۱۹۲۷

ناپلئون که یکی دیگر از طولانی‌ترین فیلم‌های تاریخ محسوب می‌شود، همان‌طور که از اسمش انتظار می‌رود، حول محور ناپلئون و سال‌های اولیه‌ی زندگی او می‌چرخد. اسم اصلی این فیلم Napoléon vu par Abel Gance است که «ناپلئون از نگاه ابل گانس» معنی می‌شود. این اثر در زمینه حرکت سیال دوربین یک شاهکار به شمار می‌رود؛ آن هم در زمانی‌که اکثردوربین‌ها، به‌صورت ثابت فیلم‌برداری می‌کردند. در این فیلم، تکنیک‌های بسیار خلاقانه و نوآورانه‌ای به کار رفته بود که جذابیت آن را چندین برابر می‌کرد. داستان این فیلم از جایی آغاز می‌شود که ناپلئون در دوران جوانی خودش است و به‌تازگی وارد مدرسه نظامی می‌شود.

در این دوران، او تا حد خیلی زیادی به وسیله پسرهای دیگر مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرد و مدام به او توهین می‌شود. در ادامه‌ی این فیلم طولانی، ما شاهد صحنه‌هایی از انقلاب فرانسه هستیم که ناپلئون در این دوران به‌عنوان یک ستوان جوان ارتش حضور پیدا می‌کند. وقتی او به خانه خود بازمیگردد، سیاست جبهه خود را تغییر می‌دهد و او را در یک خطر بزرگ می‌گذارد. این فیلم هم درست مانند اثر قبلی، تا حد زیادی مورد استقبال بینندگان قرار گرفت و توانست از راتن تومیتوز امتیاز ۸۸ و از متاکریتیک امتیاز ۹.۶ را بگیرد.

فیلم از آنچه از قبل بوده From What Is Before

• مدت زمان: ۳۳۸ دقیقه/ ۵ ساعت و ۳۸ دقیقه
• کارگردان: لاو دیاز
• سال ساخت: ۲۰۱۴

برای آشنایی با این مورد از طولانی‌ترین فیلم‌های تاریخ باید به کشور فیلیپین برویم. این اثر سینمایی داستان یک شهر دورافتاده در فیلیپین را به نمایش می‌گذارد که دهه ۱۹۷۰ و دیکتاتوری فردیناند مارکوس را تجربه می‌کند. اتفاقات عجیبی در این شهر دور رخ می‌دهد. ناله‌هایی از درون جنگل شنیده می‌شود، گاوها تا سر حد مرگ مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرند، مردی در چهارراهی از خونریزی زیاد در حال مرگ است و خانه‌ها به آتش کشیده شدند. مارکوس اعلامیه ۱۰۸۱ را اعلام می‌کند و کل کشور را تحت حکومت نظامی قرار می‌دهد. همه چیز زمانی بدتر می‌شود که نیروهای مسلح تصمیم می‌گیرند که در محله‌ها ساکن شوند و کمپ‌هایی بسازند.

از جمله افتخارات این فیلم می‌توان به این مورد اشاره کرد که در جشنواره لوکارنو نمایش داده شد و توانست جایزه اصلی آن یعنی پلنگ طلایی را از آنِ خود کند. این اولین اثر فیلیپینی بود که توانست یکی از رقیبان اصلی این جشنواره باشد و چنین جایزه‌ای را هم ببرد. این فیلم در سی و هشتمین جشنواره گواد اوری‌ان توانست در بخش بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین نویسندگی و بهترین تدوین هم جایزه‌ای را برای سازندگان خود به ارمغان بیاورد. جالب است بدانید که کل تیم تولید از ۱۰ نفر تشکیل می‌شد و با یک دوربین کوچک دیجیتالی فیلم‌برداری شده بود.

فیلم کارلوس Carlos

• مدت زمان: ۳۳۹ دقیقه/ ۵ ساعت و ۳۹ دقیقه
• کارگردان: اولیویه آسایاس
• سال ساخت: ۲۰۱۰

کارلوس همان‌طور که از اسمش مشخص است، داستان زندگی یک تروریست ونزوئلایی در دهه ۱۹۷۰ به نام کارلوسِ شغال را حکایت می‌کند. این فیلم اولین سری از حمله‌های او در سال ۱۹۷۳ را به تصویر می‌کشد که بعدها در سال ۱۹۹۴ منجر به دستگیری او منجر می‌شود. این انقلابی مارکسیستی خودش را با آرمان فلسطینی هماهنگ کرده بود و به‌عنوان بدنام‌ترین تروریست شناخته می‌شد. او حملاتی را علیه وزرای اوپک هدایت کرد، آن‌ها را گروگان گرفت و از این کشور به آن کشور می‌برد و به‌دنبال پناهندگی بود؛ یکی از جسورانه‌ترین اقدامات تروریستی در تاریخ. این اثر سینمایی که یکی از طولانی‌ترین فیلم‌های تاریخ به حساب می‌آید، در قالب یک مینی سریال سه قسمتی، در تلویزیون هم پخش شد.

به همین خاطر، هم توانست در جشنواره‌های سینمایی و هم تلویزیونی شرکت کند و جوایز مختلفی را به‌دست بیاورد. یکی از جوایز مهم این فیلم و مجموعه تلویزیونی، جایزه گلدن گلوب بود که در سال ۲۰۱۰ در بخش بهترین مینی سریال یا فیلم تلویزیونی دریافت کرد. البته درکنار این، جایزه‌های مهم خیلی زیادی دیگری هم بود و نمی‌توان موفقیتش را به همین یک جایزه محدود کرد. علاوه‌بر این، این اثر سینمایی در فهرست ۱۰۰ فیلم برتر از سال ۲۰۰۰ هم قرار گرفته است.

فیلم دوریت کوچک Little Dorrit

• مدت زمان: ۳۵۰ دقیقه/ ۵ ساعت و ۵۰ دقیقه
• کارگردان: کریستین ادزارد
• سال ساخت: ۱۹۸۷

آرتور کلنام بعد از چندین سال دوری از خانه، حالا در حال بازگشت به لندن است. ناگهان، او درگیر مشکلات خیاط مادرش به نام ایمی دوریت و همچنین پدر او که در زندان بدهکاران قرار دارد، می‌شود. آرتور که در حال پیگیری این ماجرا است، با یک فرصت کاری خیلی خوب برخورد می‌کند و آشنایان جدیدی هم پیدا می‌کند؛ آن هم درحالی‌که مدام مسیرش با ایمی تداخل پیدا می‌کند. بعد از گذشت مدتی شانس به او پشت می‌کند، اما برای درک عمیق این موضوع، باید داستان را از نگاه دوریت کوچک ببینیم. دوریت کوچک که یکی دیگر از طولانی‌ترین فیلم‌های تاریخ محسوب می‌شود، براساس رمانی با همین نام که با قلم چارلز دیکنز منتشر شده بود، نوشته شده است.

با وجود تمام بازیگرانی که در این اثر حضور داشتند و افراد بااستعدادی و البته سابقه‌داری بودند، سارا پیکرینگ که ایفای نقش اصلی را برعهده داشت، اصلا اینطور نبود؛ او پیش از این، اصلا در صفحه‌نمایش حضور پیدا نکرده بود. او بعد از نگارش فیلمنامه و تحویل آن به تیم تولید، انتخاب شد تا همان دوریت کوچک باشد. این فیلم اولین و آخرین اثر سینمایی‌ای بود که چهره‌ی سارا پیکرینگ را به نمایش گذاشت و دیگر بعد از آن در دنیای سینما دیده نشد.

فیلم دانشگاه اکتساب دفاعی. فساد DAU. Degeneration

• مدت زمان: ۳۵۵ دقیقه/ ۵ ساعت و ۵۵ دقیقه
• کارگردان: ایلیا کارزهانووسکی و ایلیا پرمیاکوو
• سال ساخت: ۲۰۲۰

یک مؤسسه مخفی شوروی آزمایش‌ها علمی و تجربی‌ای را روی حیوانات و انسان‌ها انجام می‌دهد؛ این مؤسسه در نظر دارد که یک «انسان ایده‌آل» را خلق کند. یک ژنرال از سازمان ک. گ. ب به همراه دستیارانش ترجیح می‌دهند که روی ماجراجویی‌های غیراخلاقیِ مدیر، عیاشی‌های رسوایی‌ساز دانشمندان برجسته و همچنین متدهای تحقیقاتی دیوانه‌وار و ظالمانه‌ی آن‌ها چشم بپوشند. این ماجرا تا زمانی ادامه دارد که یک ناگهان، یک گروه از افراد جوان و خاص به‌عنوان نمونه‌های آزمایشی به این مؤسسه می‌آیند تا روی آن‌ها آزمایش‌ها مختلفی انجام شوند. وظیفه سنگینی به این جوانان محول شده است: آن‌ها مامور هستند که رفتارهای فاسدانه‌ی این افراد برجسته و بالا رتبه را از بین ببرند و اگر نیاز شد، این مؤسسه را به‌صورت کامل از بین ببرند و نابود کنند.

در این فیلم صحنه‌ای وجود داشت که در آن یک خوک به طرز کاملا وحشیانه‌ای به قتل رسید و گلویش بریده شد. زمانی‌که سازندگان می‌خواستند این فیلم را در کشور انگلستان نمایش دهند، مجبور شدند این صحنه را از نسخه نهایی فیلم حذف کنند و نسخه‌ی متفاوتی را در این کشور اکران کنند. این فیلم سینمایی که ژانری درام، ترسناک و دلهره‌آور دارد، خیلی مورد استقبال منتقدان قرار نگرفت اما موفق شد جایزه بزرگ جشنواره Auteur را از آنِ خود کند.

فیلم کرامای Karamay

• مدت زمان: ۳۵۶ دقیقه/ ۵ ساعت و ۵۶ دقیقه
• کارگردان: ژو ژین
• سال ساخت: ۲۰۱۱

کارامای که یکی از طولانی‌ترین فیلم‌های تاریخ به شمار می‌رود، سبکی مستندی دارد. کارامای یک شهر مرکزی در جمهوری خلق چین است که در سین‌کیانگ واقع شده‌است. این اثر ماجرای آتش‌سوزی این شهر را که در سال ۱۹۹۴ اتفاق افتاده بود، به تصویر می‌کشد؛ فیلم سینمایی تقریبا ۶ ساعته‌ای که عمدتا از تصاویر سیاه و سفید تشکیل شده است. داستان فیلم از صبح روز ۸ دسامبر سال ۲۰۰۷ آغاز می‌شود که ما شاهد صحنه‌هایی از قبرستان شیائوشیو در کارامای هستیم. در این صحنه، سپیده‌دم نور خاکستری سردی را روی کوه‌های دور دست و ماسه‌های گوبی انداخته است. زمانی‌که دوربین بین قبرها حرکت می‌کند، تمرکز بیشتر خود را روی تصاویری می‌گذارد که درون قاب شیشه‌ای هر سنگ قبر گذاشته شده است.

تمام آن‌ها بچه و کم‌سن و سال هستند. دقیقا ۱۳ سال پیش، سالن دوستی کارامای میزبان یک فاجعه‌ی وحشتناک و ترسناک بود: چیزی حدود ۸۰۰ دانش‌آموز پایه و راهنمایی به همراه معلمانشان، گلچین و انتخاب شده بودند که جمعی از مقامات آموزش و پرورش را سرگرم کنند و نمایش‌هایی را برایشان اجرا کنند. وسط یکی از اجراها بود که آتش‌سوزی در این سالن رخ داد. به دانش‌آموزان دستور داده شد تا در جای خود بمانند که اول از همه مدیران و مقامات از آن‌جا خارج شوند. تا زمان مهار آتش، ۳۲۳ نفر جان خود را از دست دادند که ۲۸۸ نفر آن‌ها کودکانی بین ۶ تا ۱۴ سال بودند. تمام مسئولان از این اتفاق جان سالم به در بردند. بعد از این فاجعه، این داستان در رسانه‌های دولتی چین به‌شدت سانسور شد. تا به امروز، به خانواده‌های ساکن در کارامای اجازه داده نشده که علنا برای کودکان قربانی‌شده‌ی خود عزاداری کنند.

فیلم نزدیک به مرگ Near Death

• مدت زمان: ۳۵۸ دقیقه/ ۵ ساعت و ۵۸ دقیقه
• کارگردان: فردریک وایزمن
• سال ساخت: ۱۹۸۹

فردریک وایزمن که یک مستندساز مشهور به شمار می‌رود، در این اثر مستندی خود جمعی از پزشکان، پرستاران، متخصصان و بیماران را که در بیمارستان بث اسرائیل (بیمارستانی در بوستون، ماساچوست) حضور دارند، مورد بررسی قرار می‌دهد. در این فیلم ما شاهد فعالیت‌های مختلفی از جانب اعضای کادر درمان هستیم. آن‌ها در سرتاسر این اثر مستندی به این طرف و آن طرف بیمارستان می‌دوند و در تلاش هستند که از بیماران مراقبت کنند، به آنهایی که احتمالا در حال تجربه‌ی آخرین لحظات زندگی خود هستند آرامش بدهند و همچنین اعضای خانواده‌های این بیماران را هم تسلی بدهند. «نزدیک به مرگ» یک اثر سینمایی مستقل است که خیلی واقع‌گرایانه مرگ و زندگی را به تصویر می‌کشد.

با اینکه در دوران پاندمی کرونا، تلاش و زحمات کادر درمان از کسی پوشیده نبود، اما قطع به یقین تماشای این اثر مستند در چنین شرایطی، تا حدی می‌تواند ما را با شرایطی که پزشکان و پرستاران تجربه می‌کنند، روبه‌رو کند؛ هرچند که شرایط فعلی با شرایطی که در سال ۱۹۸۹ وجود داشت، تفاوت خیلی زیادی دارد. این فیلم تا حد زیادی مورد استقبال منتقدان قرار گرفت و موفق شد در جشنواره بین‌المللی برلین، جایزه‌ای را برای فردریک وایزمن به‌دست بیاورد.

فیلم قرن تولد Century of Birthing

• مدت زمان: ۳۶۰ دقیقه/۶ ساعت
• کارگردان: لاو دیاز
• سال ساخت: ۲۰۱۱

فیلم قرن تولد یک اثر فیلیپینی به شمار می‌رود که در فهرست طولانی ترین فیلم های تاریخ قرار دارد. این اثر درام، داستان یک هنرمند را به مخاطب خود نشان می‌دهد که سخت در تلاش است تا کار خود را به پایان برساند. این هنرمند در حال تنظیم یک خط داستانی در رابطه با یک فرقه است؛ خط داستانی و فرقه‌ای که مدام در سرش می‌چرخند و تمام تمرکزش را گرفته‌اند. بنیادگرایی جهان را نابود خواهد کرد. در ادامه، این هنرمند هم منبع الهام خود را از بین می‌برد. اما بعد از مدتی این هنرمند تصمیم می‌گیرد که خودش را از این وضعیت نجات دهد.

یکی از نکات جالبی که درباره این فیلم وجود دارد، این است که این اثر در سال ۲۰۱۱ به‌صورت سیاه و سفید فیلم‌برداری و در سال ۲۰۱۴ هم اکران شده است. این فیلم هم مورد استقبال منتقدان قرار گرفت و هم در دو جشنواره بین‌المللی موفق به دریافت جایزه شد. فکر می‌کنم تا به این قسمت از مقاله دیگر خوب متوجه شدیم که لاو دیاز از آن کارگردان‌هایی است که علاقه زیادی به ساخت فیلم‌های طولانی دارد و اصولا دستش به کم نمی‌رود؛ او چندین اثر طولانی دیگر هم در رزومه کاری خود دارد که تا به اینجا، با چند مورد از آن‌ها آشنا شدیم.

فیلم بهترین دوران جوانی The Best of Youth

• مدت زمان: ۳۶۶ دقیقه/۶ ساعت و ۶ دقیقه
• کارگردان: مارکو تولیو جوردانا
• سال ساخت: ۲۰۰۳

یک حماسه‌ی خانوادگی که در کشور ایتالیا جریان دارد و از سال ۱۹۶۶ تا ۲۰۰۳ را نقل می‌کند. بهترین دوران جوانی که مورد دیگری از فهرست طولانی‌ترین فیلم‌های تاریخ محسوب می‌شود، داستان زندگی خانواده کاراتی از سطح متوسط را نقل می‌کند. این اثر درام و تاریخی بیشتر از همه روی دو برادر به نام نیکولا و ماتئو تمرکز دارد که در دوران جوانی مسیر زندگی‌شان از هم جدا می‌شود. این دو شخصیت به همراه کاراکترهای دیگری که در داستان هستند، سال‌های زیادی را با تروریسم و مشکلات سیاسی دیگر درگیر می‌شوند. داستان این فیلم اتفاقات سیاسی و اجتماعی خیلی مهمی را که بعد از جنگ جهانی دوم در تاریخ ایتالیا رخ داده، به نمایش می‌گذارد.

این فیلم در ابتدا به‌عنوان یک مینی سریال ساخته شد و بعد از نمایش در جشنواره فیلم کن در سال ۲۰۰۳ توانست جایزه بخش «نوعی نگاه» را دریافت کند. بعد هم در خود ایتالیا، در قالب دو فیلم ۳ ساعته برای مخاطبان نمایش داده شد. نسخه سینمایی این فیلم ۳۶۶ دقیقه بود که بعد از اکران، مدت زمان آن افزایش پیدا کرد؛ بعد از زیاد شدن مدت زمان به ۳۸۲ دقیقه، این مینی سریال با قسمت‌های بیشتری دوباره در دنیای تلویزیونی به خانه مخاطبان بازگشت.

فیلم چرخ The Wheel

• مدت زمان: ۴۱۳ دقیقه/۷ ساعت و ۵۳ دقیقه
• کارگردان: ابل گانس
• سال ساخت: ۱۹۲۳ (بازسازی در سال ۲۰۱۹)

موافق هستید که برای این مورد از طولانی‌ترین فیلم‌های تاریخ به سراغ یک اثر صامت برویم؟ در موارد بالاتر با ابل گانس آشنا شده بودید. حالا این بار می‌خواهیم یکی دیگر از آثار طولانی او را معرفی کنیم. سیسیف که یکی از کارمندان راه‌آهن است، به همراه پسر خود به نام الی، عاشق زن زیبایی به اسم نورما می‌شوند که درنهایت به نتایج غم‌انگیزی ختم می‌شود. زمانی‌که نورما کودکی بیش نبود، درگیر یک سانحه ریلی شد و توسط سیسیف نجات داده شد؛ بعد هم سیسیف، این دختر یتیم را به فرزندی گرفت و بزرگ کرد. سال‌ها بعد، وقتی این دختر بزرگ شد و به سن ازدواج رسید، لازم بود که حقیقت را درباره گذشته و اصل و نسب خود بداند؛ اما سیسیف مدام با این قضیه که چطور این حقیقت را برای این دختر بازگو کند، درگیر بود.

این اثر حماسی و تراژدی در ابتدا ۹ ساعت بود و به‌نوعی از قبل خبر می‌داد که قرار است در فیلم بعدی گانس یعنی ناپلئون، شاهد چه ترفندهای نوآورانه‌ای باشیم. از نکات مثبت و بسیار جذابی که می‌توان درباره این فیلم گفت، این است که این اثر از تکنیک‌های روشنایی خاص، تغییر سریع صحنه‌ها و همچنین کات‌های متفاوتی استفاده کرد که در آن زمان به‌نوبه‌ی خودش انقلابی محسوب می‌شد.

فیلم تانگوی شیطان Sátántangó

• مدت زمان: ۴۳۹ دقیقه/ ۷ ساعت و ۱۹ دقیقه
• کارگردان: بلا تار
• سال ساخت: ۱۹۹۴

تانگوی شیطان که یک اثر مجارستانی محسوب می‌شود و سبکی حماسی و درام دارد، به‌صورت سیاه و سفید فیلم‌برداری و نمایش داده شد. در یک دهکده‌ی کوچک و فرسوده در مجارستان در دهه ۱۹۹۰، زندگی تقریبا به یک حالت سکون رسیده است. باران‌های پاییزی آغاز شده است. تعدادی از روستاییان منتظر هستند که مبلغ هنگفتی پول نقد را در این شب دریافت کنند و بعد از آن قصد ترک این روستا را دارند. برخی دیگر می‌خواهند قبل از اینکه حق و حقوق خود را دریافت کنند، زودتر از این منطقه بروند. این اثر براساس یک رمان مجارستانی با همین نام که توسط لاسلو کراسناهورکایی منتشر شده بود، نوشته شده است. کراسناهورکایی از سال ۱۹۸۸ با تار همکار شده بود و داستان‌های مختلفی را برای این کارگردان مهیا می‌کرد.

تار از سال ۱۹۸۵ در تلاش بود که این فیلم را تولید کند اما به خاطر محیط سخت‌گیرانه‌ی مجارستان نسبت به مسائل سیاسی، نمی‌توانست تولید را به مراحل جلوتری هدایت کند. سال‌ها طول کشید که این اثر تولید و درنهایت اکران شود؛ اما سرانجام با استقبال گسترده‌ی منتقدان روبه‌رو شد. در سال ۲۰۱۲ بود که در مجله‌ی ماهانه‌ی انستیتوی فیلم بریتانیا به نام سایت اند ساوند و فهرست ۵۰ فیلم برتر آن، نام این اثر هم ذکر شده بود.

فیلم کیش و مات: در جستجوی یرژی منتسل CzechMate: In Search of Jiří Menzel

• مدت زمان: ۴۴۸ دقیقه/۷ ساعت و ۲۸ دقیقه
• کارگردان: شیوندرا سینگ دانگارپور
• سال ساخت: ۲۰۱۸

یرژی منتسل یک کارگردان اهل جمهوری چک بود که در سال ۲۰۲۰ جان خود را از دست داد. این اثر که از طولانی‌ترین فیلم‌های تاریخ به حساب می‌آید، سبکی مستند دارد و حول محور همین یرژی منتسل می‌چرخد. این فیلم مستندی روی زندگی و کار منتسل در موج جدید چک تمرکز دارد؛ موج جدید چک عبارتی است که به یک سری کارگردانان خاص اشاره دارد و منظور آن دسته از فیلمسازانی است که از دهه ۱۹۶۰ کار حرفه‌ای خود را در زمینه فیلمسازی آغاز کردند. علاوه‌بر این، چک میت، سینمای چک و اسلووا را هم در طی سال‌های ۱۹۵۰ الی ۷۰ که موج جدید را تجربه می‌کرد، مورد بررسی قرار می‌دهد. این فیلم که تقریبا هفت ساعت و نیم است، چیزی حدود ۸ سال زمان برد که فیلم‌برداری‌اش انجام شود.

تصاویر آرشیوی، کلیپ‌هایی از آثار کلاسیک و مصاحبه‌های عمیق با کارگردانان، بازیگران، نویسندگان، منتقدان و اعضای تیم (کسانی که با موج جدید ارتباط داشتند)، چیزهایی بودند که ترکیب شدند و این اثر مستند را تشکیل داد. در حال حاضر، این اثر به‌عنوان طولانی‌ترین فیلم مستقل تاریخ عنوان شده است. منتقدان خیلی زیادی بودند که فیلم چک میت را مورد تحسین قرار دادند و از جنبه‌های مختلف آن تعریف کردند. حتی این فیلم چیزهایی خیلی زیادی را مورد بررسی قرار داده بود که جمع زیادی از هندی‌ها چنین چیزهایی را نمی‌دانستند.

فیلم مالیخولیا Melancholia

• مدت زمان: ۴۵۰ دقیقه/۷ ساعت و ۳۰ دقیقه
• کارگردان: لاو دیاز
• سال ساخت: ۲۰۰۸

دوباره برای مورد دیگری از فهرست طولانی ترین فیلم های تاریخ، باید به سراغ کارگردان ژانر طولانی‌سازان یعنی لاو دیاز برویم. لاو دیاز برای ساخت این فیلم توانست در شصت و پنجمین مراسم جشنواره فیلم ونیز، جایزه هورایزنز را دریافت کند. مالیخولیا به سه بخش تقسیم می‌شود؛ البته به اضافه‌ی یک حسن ختام یا بخش آخر. لازم به ذکر است که این بخش‌ها به‌صورت واضح در سطح فیلم مشخص نشده‌اند. در خط داستانی اصلی این فیلم، یه نفر هستند که درگیر یک تراپی عجیب و غریب می‌شوند.

آن‌ها در تلاش هستند تا با این روش درمانی غیرمعمول، از دست رنج و عذاب‌های خود خلاص شوند. این فیلم هم مانند آثار دیگر تا حد زیادی تحسین منتقدانان را برانگیخت. حتی منتقد سایت محبوب ورایتی، لقب «شاهکار» را به این فیلم داده است. از طرف دیگر هم درباره بخش نهایی و حسن ختام آن توضیح داد که چقدر چشمگیر و خارق‌العاده است. این منتقد در ادامه به این موضوع اشاره کرد بود که این فیلم در عین حال که تغییر کردن را پوچ و بی‌معنی نشان می‌دهد، از نوآوری و اختراع استقبال می‌کند؛ تاثیر مالیخولیا تا مدت‌ها روی ذهن مخاطب باقی می‌ماند.

فیلم او.جی.: ساخت آمریکا O.J.: Made in America

• مدت زمان: ۴۶۳ دقیقه/۷ ساعت و ۴۳ دقیقه
• کارگردان: ازرا ادلمن
• سال ساخت: ۲۰۱۶

او. جی. سیمپسون یکی از فوتبالیست‌ها، بازیگران، سخنگوها، چهره تبلیغاتی و البته جنایتکار مشهور آمریکایی است که در مرکزیت یکی از طولانی‌ترین فیلم‌های تاریخ قرار دارد. این اثر مستندی که برای شرکت ESPN Films و همچنین مجموعه 30 for 30 ساخته شده، حول محور همین فرد مشهور می‌چرخد و داستان او را از زمانی‌که حرفه فوتبالی خود را در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی آغاز کرد، به نمایش می‌گذارد. ما در سرتاسر این فیلم شاهد درگیری‌ها و ماجراهای سیمپسون با مسائل نژادی و همچنین محبوبیتی که در فرهنگ آمریکایی داشت، بودیم. همه چیز دست به‌دست هم می‌دهد تا ما مخاطبان برای دادگاه این بازیکن آماده شویم. اینطور به نظر می‌رسید که سیمپسون، نیکول براون سیمپسون و ران گلدمن را به قتل رسانده بود؛ اما در ادامه‌ی داستان، از این دو قتل تبرئه می‌شود. اما این تمام ماجرا نیست.

۱۳ سال بعد از این پرونده‌ی قتل، سیمپسون دوباره به خاطر سرقت به دادگاه کشیده می‌شود و این بار به خاطر جرمی که مرتکب شده بود، به زندان می‌افتد. این اثر مستندی علاوه‌بر اینکه در سینماها نمایش داده شد، در قالب یک مینی سریال ۵ قسمتی هم در تلویزیون پخش شد. منتقدان تا حد خیلی زیادی از این مستند استقبال کردند و جایزه‌ی اسکار بخش بهترین مستند سینمایی هم در اختیار این فیلم قرار گرفت.

فیلم آثار و روزها (از تایوکو شیوجیری در شیوتانی بیسین) The Works and Days (of Tayoko Shiojiri in the Shiotani Basin)

• مدت زمان: ۴۸۰ دقیقه/۸ ساعت
• کارگردان: اندرز ادستروم و سی. دبلیو. وینتر
• سال ساخت: ۲۰۲۰

از اسم آثار و روزها (از تایوکو شیوجیری در شیوتانی بیسین) اینطور انتظار می‌رود که با یک اثر مستند روبه‌رو باشیم اما این مورد که یکی از طولانی‌ترین فیلم‌های تاریخ به شمار می‌رود، سبکی درام دارد. فیلم آثار و روزها (از تایوکو شیوجیری در شیوتانی بیسین) ۱۴ ماه از زندگی تایوکو شیوجیری را به تصویر می‌کشد؛ یک توصیف جغرافیایی از زندگی کاری و غیرکاری این هنرمند. تایوکو شیوجیری در طی این ۱۴ ماه، در کوه‌های استان کیوتو در کشور ژاپن زندگی می‌کرد.

این اثر درام هم مانند موارد قبلی، مورد استقبال منتقدان قرار گرفت و امتیاز خوبی را هم دریافت کرد. از طرف دیگر هم در جشنواره‌های مختلفی نامزد دریافت جایزه شد که برخی از این جوایز را دریافت کرد؛ از جمله‌ی مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به جشنواره بین‌المللی فیلم برلین اشاره کرد که این فیلم موفق شد جایزه بخش Encounters را از آنِ خود کند. این بخش شامل فیلم‌های مستقلی می‌شود که قصد دارد ژانر آثار جسورانه را تقویت خود و ساختار فیلمسازان نوآور را به تصویر بکشد. هدف این بخش این است که از دیدگاه‌های جدید در سینما حمایت کند و آزادی بیشتری را به روایت‌های متنوع و اشکال مستندی بدهد.

فیلم لالایی برای راز غم‌انگیز A Lullaby to the Sorrowful Mystery

• مدت زمان: ۴۸۵ دقیقه/ ۸ ساعت و ۵ دقیقه
• کارگردان: لاو دیاز
• سال ساخت: ۲۰۱۶

روایت‌های به‌هم پیوسته در مورد انقلاب فیلیپین که در سال ۱۸۹۶ تا ۱۸۹۷ بود؛ داستان تصنیف جاکلینِنگ بالیواگ که به سرود انقلاب تبدیل شد. این فیلم داستان جستجوی بیهوده‌ی جورجیا دی جیزز برای یافتن پیکر پدر انقلاب فیلیپین یعنی آندرس بونیفاچیو را نقل می‌کند؛ ماجراجویی شخصیت‌های کتاب داستانی قهرمان ملی ما یعنی سایمون و ایساگانی. لاو دیاز را به یاد دارید؟ همان فیلمسازی که طولانی‌ترین فیلم‌های تاریخ را می‌سازد. این مورد هم اثر طولانی دیگری از این هنرمند است.

فیلم لالایی برای راز غم‌انگیز، یک اثر تاریخی، فانتزی و درام است که توسط این کارگردان فیلیپینی ساخته شده است. در شصت و ششمین جشنواره بین‌المللی فیلم برلین که در سال ۲۰۱۶ برگزار شده بود، این فیلم در رقابت برای گرفتن جایزه‌ی خرس طلایی انتخاب شده بود؛ اما سرانجام با جایزه آلفرد باوئر به خانه رفت. این اثر برخلاف موارد قبلی، خیلی مورد استقبال منتقدان قرار نگرفت و نقدهای متنوعی دریافت کرد؛ اکثر منتقدان نسبت به سرعت پیش‌روی داستان و همچنین روایت گیج‌کننده‌ای که داشت، انتقاد داشتند. حتی منتقد ورایتی لقب «یک ناامیدی بزرگ برای یک کارگردان بزرگ» را به آن داده است.

فیلم روح‌های مرده Dead Souls

• مدت زمان: ۴۹۵ دقیقه/ ۸ ساعت و ۱۵ دقیقه
• کارگردان: وانگ بینگ
• سال ساخت: ۲۰۱۸

روح‌های مرده که یک اثر مستند و تاریخی به شمار می‌رود، مصاحبه یک سری بازمانده سالخورده از جیابیانگو را نشان می‌دهد؛ مجموعه‌ای متشکل از سه اردوگاه کاری که در شمال غربی چین قرار دارد. در دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ بود که تعدادی از راست‌گرایان تحت فرمان مائو زدونگ به آن‌جا فرستاده شدند تا باری دیگر آموزش ببینند. فیلم‌برداری این اثر مستند از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۷ طول کشید؛ زیرا سازندگان آن در تلاش بودند تا بیشتر استان‌های چین را که بیشتر از ۱۲۰ بازمانده از اردوگاه جیابیانگو و مینگشوی دارند، پوشش دهند. این فیلم برای اولین‌بار در هفتاد و یکمین دوره‌ی جشنواره فیلم کن که در سال ۲۰۱۸ برگزار شده بود، به نمایش درآمد.

منتقدان سایت آی‌ام‌دی‌بی، متاکریتیک و همچنین راتن تومیتوز هم با ثبت نمره‌های خوب و نظرات مثبت خود، حسابی از این اثر استقبال کردند و از جنبه‌های مختلف آن تعریف کردند. خود وانگ بینگ، یکی از کارگردانان خوب چینی محسوب می‌شود که حتی اغلب اوقات یکی از چهره‌های برجسته فیلمسازی مستند به شمار می‌رود. این کارگردان بسیار محبوب چینی، آثار مستندی خیلی زیادی را در رزومه کاری خود دارد که تعدادی از آن‌ها هم موفق به دریافت جایزه در جشنواره‌‌های مختلف شدند.

فیلم هرمایاس: (کتاب اول: افسانه شاهزاده مارمولک) Heremias: (Book One: Legend of the Lizard Princess)

• مدت زمان: ۵۱۹ دقیقه/ ۸ ساعت و ۳۹ دقیقه
• کارگردان: لاو دیاز
• سال ساخت: ۲۰۰۶

داستان فیلم هرمایاس: (کتاب اول: افسانه شاهزاده مارمولک) حول محور یک دستفروش سرگردان می‌چرخد که از دوست فروشنده‌ی خود جدا می‌شود. او در جنگل، با جنایتکاران و خلافکارانی درگیر می‌شود و با فعالیت‌های آن‌ها ارتباط پیدا می‌کند. او برای اینکه بتواند دختری را از خطر تعرض نجات دهد، معامله‌ای با خدا انجام می‌دهد تا بتواند در این مسیر موفق باشد و کمکی به آن دختر بخت‌برگشته بکند. هرمایاس که یک اثر مستقل، جنایی و درام فیلیپینی است، جزو طولانی‌ترین فیلم‌های تاریخ محسوب می‌شود. لاو دیاز توانست در جشنواره بین‌المللی فیلم فریبورگ برای این فیلم جایزه ویژه هیئت داوران را برنده شود و نامزد دریافت جایزه گرند پریکس هم بشود.

منتقدان خیلی این فیلم را مورد تحسین قرار دادند و آن را هوشمندانه خواندند. یکی از منتقدان برای این اثر نوشته بود که با وجود ویژگی‌های مثبت و منفی‌ای که در این فیلم دیده می‌شود، اما در کل اثری جذاب و تکان‌دهنده است؛ بخش‌های طولانی که مدت زمانی واقعی دارند، تصاویر بسیار دور با فاصله خیلی زیاد که غالبا ماهیتی ثابت دارند و فیلم‌برداری سیاه و سفید با کیفیت دیجیالی پایین از جمله ویژگی‌های این فیلم است. همین مدل فیلم‌برداری، تشخیص ظرافت احساسی در بازی بازیگران را تقریبا غیرممکن می‌کند.

فیلم مرگ در سرزمین انکانتوس Death in the Land of Encantos

• مدت زمان: ۵۳۸ دقیقه/ ۸ ساعت و ۵۸ دقیقه
• کارگردان: لاو دیاز
• سال ساخت: ۲۰۰۷

یک شاعر فیلیپینی به نام بنجامین آگوسان، بومی بیچاره‌ای است که به شهر زادگاه خود یعنی پادانگ بازمی‌گردد تا شاهد عواقب ابرطوفان این شهر باشد. بنجامین در طی هفت سال گذشته، در شهری قدیمی به نام کالوگا در کشور روسیه زندگی می‌کرد. وی با دریافت کمک و مکانی برای اقامت، در دانشگاه تدریس می‌کرد و کارگاه‌های آموزشی برگزار می‌کرد. این شاعر دو کتاب درباره غم و حسرت در طی این چند سال نوشت و منتشر کرد. بنجامین توانست در کشور روسیه کلاژهای ویدیویی مختلفی را ضبط کند، عاشق یک دختر زیبای اسلاوی شد، یک پسر را به خاک سپرد و تقریبا دیوانه شد. او به زادگاه خود بازگشت تا پدر، مادر، خواهر و معشوق مرحوم خود را دفن کند.

او به این شهر بازگشت تا با کوه آتشفشانی مایون، زیبایی خشن آن و همچنین منبع الهام جوانی‌اش روبه‌رو شود. او به خانه بازگشت تا با کشوری روبه‌رو شود که تا حد زیادی به آن عشق می‌ورزید و در عین حال از آن نفرت داشت؛ یعنی همان کشور فیلیپین. او به این شهر بازگشت تا همان‌جایی بمیرد که متولد شده بود و پا به زندگی گذاشت. او در اطراف روستای معدوم‌شده چرخید و در همین حین هم با دوستان و عاشقان قدیمی ملاقات کرد.

فیلم Tie Xi Qu: West of the Tracks

• مدت زمان: ۵۵۱ دقیقه/ ۹ ساعت و ۱۱ دقیقه
• کارگردان: وانگ بینگ
• سال ساخت: ۲۰۰۳

اثر مستندی دیگری از وانگ بینگ، به‌عنوان یکی دیگر از طولانی‌ترین فیلم‌های تاریخ انتخاب شده است. این اثر بیش از ۹ ساعت است و از سه بخش به نام‌های «زنگار»، «بقایا» و «راه‌آهن» تشکیل شده است. بخشی از قسمت‌های این فیلم در سال ۱۹۹۱ و بخشی دیگر در سال ۲۰۰۱ فیلم‌برداری شده است. با اینکه فیلم Tie Xi Qu: West of the Tracks به خاطر مدت زمان زیادش خیلی دیده نشده، اما خیلی از منتقدان، لقب یکی از بهترین و مهم‌ترین فیلم‌های دهه ۲۰۰۰ را به آن داده‌اند. این اثر وانگ بینگ، سقوط صنایع سنگین در اوایل قرن ۲۱ را به تصویر می‌کشد و نشان می‌دهد که چنین اتفاق بزرگی، چه تاثیری را روی کارگران و خانواده‌های آن‌ها گذشت؛ کارگرانی که از منطقه تیشی، شهر شناینگ، کشور چین تحت تاثیر این اتفاق فاجعه قرار گرفته بودند.

جالب است بدانید که این منطقه، زمانی یک نمونه پر جنب‌وجوش از اقتصاد سوسیالیستی چین به شمار می‌رفت. با افزایش بازار آزاد و حرکت به سمت صنایع دیگر، کارخانه‌های این منطقه کم کم بسته شدند و تعداد زیادی از کسب‌وکارهای کارگر محور هم تعطیل شدند. سرتاسر این فیلم توسط دوربین‌های خاصی که به دیوار وصل می‌شوند، فیلم‌برداری شدند. فیلم Tie Xi Qu: West of the Tracks در ۷ بخش و جشنواره مختلف نامزد دریافت جایزه شد که توانست ۴ مورد از آن‌ها را از آنِ خود ثبت کند.

فیلم شوآ Shoah

• مدت زمان: ۵۶۶ دقیقه/ ۹ ساعت و ۲۶ دقیقه
• کارگردان: کلود لنزمن
• سال ساخت: ۱۹۸۵

برای معرفی این مورد باید از آسیای شرق خارج شویم و به سمت فرانسه برویم تا با اثری مستندی یکی از طولانی‌ترین فیلم‌های تاریخ محسوب می‌شود، آشنا شویم؛ فیلمی که حول محور ماجرای هولوکاست می‌چرخد. چیزی حدود ۱۱ سال طول کشیده تا همین ۹ ساعت روایت داستانی این فیلم، به‌صورت کامل فیلم‌برداری شود. کلود لنزمن تمام مصاحبه‌هایی را که با بازمانده‌ها، شاهدین و مجرمان انجام داده، به تصویر کشیده است.

این افراد در طی بازدیدهای سایت‌های هولوکاستی آلمان که در سرتاسر لهستان قرار داشت، حضور داشتند؛ از جمله اردوگاه مرگ. اردوگاه‌های مرگ به مجموعه اردوگاه‌های آلمان نازی در طول جنگ جهانی دوم اطلاق می‌شود که با هدف کشتار سیستماتیک میلیون‌ها تن با گاز و کار شدید تحت گرسنگی ساخته شده بودند. شوآ که در سال ۱۹۸۵ در پاریس نمایش داده شده بود، توانست تحسین گسترده‌ی منتقدان را به‌دنبال داشته باشد و چندین مورد از جایزه‌های برجسته را هم از آنِ خود کند؛ از جمله جایزه بهترین فیلم غیرداستانی از حلقه منتقدان فیلم نیویورک و همچنین جایزه بهترین اثر مستند از آکادمی هنرهای فیلم و تلویزیون بریتانیا. افراد برجسته‌ای مانند سیمون دو بووار و غیره، این اثر را شاهکار خالص خواندند و یکی از بزرگ‌ترین آثار مستندی تاریخ می‌دانند.

فیلم تکامل یک خانواده فیلیپینی Evolution of a Filipino Family

• مدت زمان: ۶۴۳ دقیقه/ ۱۰ ساعت و ۴۳ دقیقه
• کارگردان: لاو دیاز
• سال ساخت: ۲۰۰۴

منتقد سایت محبوب ورایتی فیلم تکامل یک خانواده فیلیپینی را اینطور توصیف کرد: «لاو دیاز در این فیلم با صبر و شکیبایی زیادی، فروپاشی و احیای امیدوارکننده‌ی یک خانواده فقیر و قبیله‌ای کشاورز را به تصویر می‌کشد؛ او قصد دارد با این فیلم، نماد تاریخچه یک ملت از سال ۱۹۷۱ تا ۱۹۸۷ باشد.» لاو دیاز با این فیلم توانست در ۸ بخش و جشنواره متنوع نامزد دریافت جایزه شود و ۴ مورد از این جایزه‌ها را با خود به خانه ببرد. این فیلم از منظر منتقدان هم مورد تعریف و تمجید قرار گرفت و نمرات خوبی را دریافت کرد. از آنجایی که بودجه این پروژه خیلی محدود و البته کم بود، فیلم‌برداری فقط زمان‌هایی انجام می‌شد که پول به اندازه کافی وجود داشت و اعضای تیم یا بازیگران، زمان کافی برای حضور در صحنه فیلم‌برداری را داشتند.

به همین دلیل هم ساخت و فیلم‌برداری این اثر چیزی حدود ۱۱ سال طول کشید. مرحله پیش تولید آن در سال ۱۹۹۳ آغاز شد و استارت فیلم‌برداری هم در سال ۱۹۹۷ بود. وقتی این فیلم در جشنواره فیلم تورنتو به نمایش درآمد، یک وقفه ۱۰ دقیقه‌ای در اواسط آن اعمال شد تا بینندگان بتوانند در این ۱۰ ساعت و ۴۳ دقیقه مدت زمانی هم برای استراحت و تنفس داشته باشند.

فیلم خروجی شماره ۱: دخالت نکنید (Out 1: Noli Me Tangere)

• مدت زمان: ۷۷۵ دقیقه/ ۱۲ ساعت و ۵۵ دقیقه
• کارگردان: ژاک ریوت و سوزان شیفمن
• سال ساخت: ۱۹۷۱

فیلم Out 1 که مدت زمانی ۱۳ ساعته دارد، به ۹ بخش تقسیم می‌شود که هر کدام از آن‌ها حدودا ۹۰ الی ۱۰۰ دقیقه هستند. همین مدت زمان طولانی به نویسندگان اجازه داد تا چندین شخصیتی را خلق کنند که تا حدی با هم ارتباط داشته باشند؛ آن هم با داستان‌هایی که به یکدیگر وابستگی‌ای ندارند. داستان‌هایی در زیرمجموعه این خط داستانی‌ها وجود دارد که همان ارتباط‌های سطحی را بین شخصیت‌ها به وجود می‌آورند و باز داستان‌های ریزتری باعث می‌شوند که شخصیت‌های جدیدی وارد ماجرا شوند. آزمایش و دستکاری زیرداستان‌ها توسط نویسندگان، از فیلم دو قسمتی آندره کایات به نام Anatomy of a Marriage (آناتومی یک ازدواج) الهام گرفته شده است. هر بخش از این فیلم، با عنوانی آغاز می‌شود که «از فرد ۱ به فرد ۲» را نمایش می‌دهد؛ معمولا هم به اولین و آخرین فرد در هر بخش اشاره دارد.

پس از ناآرامی‌های مدنی کشور فرانسه در سال ۱۹۶۸، یک فرد ناشنوا و صامت و البته فریبکار، با بقایای یک جامعه مخفی برخورد می‌کند. فیلم Out 1 در سرتاسر دنیا تا حد زیادی توسط منتقدان مطرح جهانی مورد تحسین قرار گرفت. آن‌ها معتقد بودند که در این اثر ژاک ریوت، «زمان» یک شخصیت ضروری و اصلی است. او در این بررسی و مطالعه ۱۳ ساعته از ارتباطات انسانی، نشان داد که چطور رویاهای یک نسل و ایده‌آل‌های آن‌ها، به مرور زمان با گذر زندگی، به‌طرز بی‌رحمانه‌ای کمرنگ می‌شود.

فیلم گل La Flor

• مدت زمان: ۸۰۳ دقیقه/ ۱۳ ساعت و ۲۳ دقیقه
• کارگردان: ماریانو لیناس
• سال ساخت: ۲۰۱۸

گل که یکی دیگر از طولانی‌ترین فیلم‌های تاریخ محسوب می‌شود، اثر بلندِ کشور آرژانتین است؛ در حقیقت طولانی‌ترین اثر سینمایی این کشور به شمار می‌رود. این فیلم برای اولین‌بار در جشنواره بین‌المللی سینمای مستقل بوینس آیرس نمایش داده شد. فیلم گل از شش بخش مجزا تشکیل می‌شود که تنها با حضور لیناس روی صفحه‌نمایش، ارتباط پیدا می‌کنند؛ لیناس در طی حضور خود روی صفحه‌نمایش، ساختار فیلم خود را توضیح می‌دهد که مخاطب به خوبی آن را درک کند. هر کدام از این بخش‌ها به یک ژانر سینمایی ارتباط دارد. اولین بخش، فیلم‌های سری B هستند که قبلا آمریکایی‌ها زیاد انجام می‌دادند. قسمت دوم یک ملودرام موزیکال با چاشنی مرموزی است.

سومین قسمت، یک اثر جاسوسی است. بعد، یک پرتگاه سینمایی است. قسمت پنجم مرور یک اثر فرانسوی قدیمی است. درنهایت هم داستان ششم از نگاه زنان اسیر در قرن ۱۹ است. جالب است بدانید که فیلم گل در زمان اکران خود در کشور کانادا و ایالات متحده، با آثار مشهور دیگر یعنی فیلم Harriet (هریت)، فیلم Terminator: Dark Fate (نابودگر: سرنوشت تاریک) و فیلم Motherless Brooklyn (بروکلین بی‌مادر) رقابت می‌کرد. فیلم گل با هر قسمت خود، جهان را به‌طور اساسی تغییر می‌دهد و هر بازیگر هم از جهانی به جهانی دیگر، از داستانی به داستان دیگر، از شغلی به شغل دیگر می‌رود. این بازیگران زن هستند که داستان را جلو می‌برند.

فیلم سفر Resan (The Journey)

• مدت زمان: ۸۷۳ دقیقه/ ۱۴ ساعت و ۳۳ دقیقه
• کارگردان: پیتر واتکینز
• سال ساخت: ۱۹۸۷

پیتر واتکینز برای تولید فیلم سفر که یکی از طولانی‌ترین فیلم‌های تاریخ محسوب می‌شود، از سال ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۵ زمان گذاشت و به چندین قاره مختلف سفر کرد. ساختار اصلی این اثر مستند، حول محور موضوعات سلاح‌های هسته‌ای، هزینه‌های نظامی و فقر می‌چرخد. در این فیلم از مردم عادی درباره آگاهی آن‌ها در رابطه با این مسائل سؤال می‌شود. این فیلم که هم سبکی جنگی و هم سبک مستندی دارد، نگاهی سراسری و جهانی به تاثیر استفاده‌ی ارتش از فناوری هسته‌ای می‌اندازد و طرز فکر مردم درباره این مسائل را هم در معرض نمایش می‌گذارد. فیلم سفر برای اولین‌بار در جشنواره بین‌المللی فیلم تورنتو و همچنین در انجمن بین‌المللی سینمای جدید از جشنواره بین‌المللی فیلم برلین به نمایش درآمد.

اما از آن زمان تا به امروز، به ندرت کسی این فیلم بسیار طولانی را تماشا کرده است. در سال ۲۰۰۷، این فیلم به‌عنوان «نگاهی به گذشته پیتر واتکینز» در جشنواره بین‌المللی فیلم معاصر مکزیکو سیتی نمایش داده شد. از آنجایی که این اثر آنقدرها هم به وسیله مردم و منتقدین دیده نشد، خیلی هم مورد استقبال قرار نگرفت و نتوانست به حق واقعی خود برسد.

فیلم معصومیت Amra Ekta Cinema Banabo

• مدت زمان: ۱۲۶۰ دقیقه/ ۲۱ ساعت
• کارگردان: اشرف شیشیر
• سال ساخت: ۲۰۱۹

این اثر به کشور بنگلادش تعلق دارد. با اینکه این فیلم در سال ۲۰۱۹ اکران شده، اما سبکی سیاه و سفید دارد. به احتمال خیلی زیاد هیچکدام از شما تصور نمی‌کردید که فیلمی ۲۱ ساعته وجود داشته باشد؛ زیرا منطق اینطور می‌گوید که داستان در قالب سریال شاید عملکرد بهتری داشته باشد. اما کارگردان ظاهرا دوست داشته که مخاطب گذر زمان را با تمام گوشت و پوست خود حس کند. داستان این فیلم حول محور عشق، رویاها، سیاست، انقلاب و ماجراهای بعد از جنگ استقلال بنگلادش می‌چرخد. جالب است بدانید که فیلم‌برداری این اثر طولانی در ژانویه سال ۲۰۰۹ آغاز شد و این فرایند ۱۷۶ روز طول کشید و بعد از گذشت ۹ سال بالاخره ساخت آن به پایان رسید.

در طی این مدت، چیزی حدود ۴۰۰۰ هنرمند و فیلمساز به صحنه فیلم‌برداری این اثر آمدند. افرادی که این فیلم را تماشا کردند، تا حد زیادی آن را مورد تحسین قرار داده و حتی لقب شاهکار را هم به آن دادند. اما به خاطر مدت زمان خیلی زیادی که این فیلم دارد، احتمالا دیگر هیچوقت تصمیم نمی‌گیرند که دوباره آن را تماشا کنند!