وداع باشکوه استاد علی نصیریان با صحنه بازیگری پس از هفت دهه درخشش

به گزارش بازیگر 360 ، جامعه هنری ایران در شوک و اندوه فرو رفت؛ خبر خداحافظی علی نصیریان، ستون استوار بازیگری این سرزمین، از دنیای هنر هفتم، موجی از تاسف و احترام را برانگیخت. این هنرمند برجسته که متولد پانزدهم بهمن ماه سال ۱۳۱۳ در تهران است، بیش از هفت دهه از عمر پربار خود را وقف اعتلای هنر نمایش در ایران کرد و به عنوان یکی از پیشگامان تئاتر نوین ایرانی شناخته میشود.
آقای نصیریان در گفتوگویی کوتاه ضمن اعلام این خبر اظهار داشت: “هنوز دوست دارم بازی کنم اما جسمم یاری نمیکند؛ دیگر آن نیرویی که باید برای بیان مطلب و ارائه شخصیت داشته باشم را ندارم.” این سخنان کوتاه، عمق عشق و علاقه این هنرمند به حرفهاش و در عین حال، سنگینی بار گذر عمر را به تصویر میکشد.
علی نصیریان از دوران نوجوانی پا به عرصه تئاتر گذاشت و افتخار شاگردی چهرههای نامداری چون عبدالحسین نوشین را داشت. او تحصیلات خود را در هنرستان هنرپیشگی تهران و دانشکده هنرهای دراماتیک به اتمام رساند و در کنار بزرگانی همچون عزتالله انتظامی، داوود رشیدی، محمدعلی کشاورز و جمشید مشایخی، نسل طلایی بازیگری ایران را رقم زد.
یکی از ویژگیهای بارز کارنامه هنری استاد نصیریان، تنوع بینظیر نقشها و ژانرهای مختلفی است که او در آنها به ایفای نقش پرداخته است. از درامهای اجتماعی عمیق گرفته تا کمدیهای دلنشین و آثار فاخر تاریخی و مذهبی، هر نقشی با حضور او رنگ و بویی خاص به خود گرفته است.
نقشهای ماندگار “مش قاسم” در سریال بینظیر “هزار دستان”، “ابوالفتح صحاف” در “سربداران” و “حاج علینقی خان شقاقی” در سریال محبوب “شهرزاد” همواره در حافظه коллектив هنر دوستان این سرزمین جاودانه خواهد ماند. در سینما نیز، بازیهای درخشان او در فیلمهایی چون “گاو”، “آوار”، “رگبار”، “شیر سنگی” و “مسخرهباز” از نقاط عطف کارنامه سینمای ایران به شمار میرود.
اما فعالیتهای هنری علی نصیریان تنها به بازیگری محدود نمیشود. او نویسنده نمایشنامههای ارزشمندی همچون “بلبل سرگشته”، “سلطان مار” و “تنگنا” نیز هست و به عنوان عضو پیوسته فرهنگستان هنر جمهوری اسلامی ایران، نقش بسزایی در نهادینهسازی هنرهای نمایشی در نیمقرن گذشته ایفا کرده است.
استاد نصیریان در طول دوران پر افتخار هنری خود، جوایز و افتخارات متعددی را کسب کرده است که از آن جمله میتوان به دریافت نشان درجه یک هنری از وزارت ارشاد، سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد جشنواره فجر و تندیسهای گوناگون از جشن خانه سینما و انجمن منتقدان اشاره کرد. همچنین، او به عنوان چهره ماندگار هنر ایران نیز تجلیل شده است.
در زندگی شخصی، علی نصیریان در کنار همسر فقیدش فاطمه بیات که در سال ۱۴۰۰ دار فانی را وداع گفت، زندگی آرام و کمحاشیهای را سپری کرد. او پدربزرگی مهربان و هنرمندی فروتن است که با وجود خداحافظی از بازیگری، همچنان با صلابت و انگیزه در پروژههای مختلف هنری حضور دارد و میراث گرانبهای خود را به نسلهای آینده منتقل میکند.