شورشگر هالیوود با شیر طلایی ونیز: کیم نواک؛ از ستاره گیشه تا اسطوره مستقل سینما

به گزارش بازیگر 360 ، کیم نواک، ستاره درخشان سینمای کلاسیک هالیوود و بازیگر به یادماندنی فیلم‌هایی چون «سرگیجه» آلفرد هیچکاک، قرار است در هشتاد و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز در سال ۲۰۲۵، جایزه معتبر شیر طلایی برای یک عمر دستاورد هنری را دریافت کند. این خبر که توسط خبرگزاری مهر و به نقل از سایت رسمی جشنواره منتشر شده، موجی از هیجان را در میان علاقه‌مندان به سینما ایجاد کرده است.

کیم نواک، شورشی هالیوود، شیر طلایی ونیز ۲۰۲۵ را به خانه می‌برد

جشنواره ونیز از ۲۷ آگوست تا ۶ سپتامبر ۲۰۲۵ (۵ تا ۱۵ شهریور ۱۴۰۴) برگزار خواهد شد و در این رویداد باشکوه، از کیم نواک به دلیل مشارکت‌های بی‌بدیلش در دنیای سینما تجلیل می‌شود. نواک، که با نام اصلی مریلین پائولین نواک شناخته می‌شود، پس از پذیرش این جایزه اظهار داشت: “اینکه در این برهه از زندگی‌ام به خاطر مجموعه آثارم از من قدردانی می‌شود، رویایی است که به حقیقت پیوسته است.”

آلبرتو باربرا، مدیر هنری جشنواره ونیز، با تقدیر از شخصیت منحصر به فرد نواک، او را “ستاره‌ای که ناخواسته به یک اسطوره سینما بدل شد” توصیف کرد. باربرا به این نکته اشاره کرد که نواک از اواسط دهه ۱۹۵۰ و اولین حضورهای چشمگیرش تا “تبعید زودهنگام و داوطلبانه‌اش از قفس طلایی لس‌آنجلس”، همواره یکی از محبوب‌ترین نمادهای یک دوره کامل از سینمای هالیوود بوده است.

کیم نواک: صدای متفاوت در هالیوود کلاسیک

مدیر هنری ونیز بر ویژگی‌های مستقل و غیرمتعارف کیم نواک تأکید کرد. او هرگز از انتقاد از سیستم استودیویی، نقش‌هایش، و حتی دخالت‌هایی که در زندگی خصوصی‌اش صورت می‌گرفت، ابایی نداشت. به عنوان مثال، او مجبور شد نام کوچکش، مریلین پائولین را به دلیل شباهت با مریلین مونرو کنار بگذارد، اما برای حفظ نام خانوادگی‌اش مبارزه کرد. باربرا خاطرنشان کرد که نواک، با رویکردی پیشروانه، شرکت تهیه‌کنندگی خود را تأسیس کرد و حتی برای دستمزدش که به مراتب کمتر از همبازی‌های مردش بود، اعتصاب کرد. این رویکردهای جسورانه در آن دوران، کیم نواک را به یکی از پیشگامان استقلال هنری در هالیوود تبدیل کرد.

کارنامه هنری درخشان و “سرگیجه” ماندگار

باربرا در ادامه به برخی از آثار برجسته این بازیگر اشاره کرد و از همکاری او با کارگردانان بزرگ آمریکایی آن دوره یاد کرد. از نقش‌آفرینی‌های او در فیلم‌هایی نظیر «مرا ببوس، احمق» (بیلی وایلدر)، «مردی با بازوی طلایی» (اتو پرمینجر)، «افسانه لیلا کلر» (رابرت آلدریچ)، «داستان ادی داچین»، «ژان ایگلز» و «پال جوی» (جورج سیدنی) نام برد. با این حال، او تأکید کرد که تصویر کیم نواک برای همیشه با شخصیت‌های دوگانه‌ای که در شاهکار آلفرد هیچکاک، «سرگیجه»، بازی کرد، پیوند خورده است. فیلم «سرگیجه» با بازی درخشان نواک در کنار جیمز استوارت، نه تنها از سوی موسسه فیلم بریتانیا بلکه در بسیاری از نظرسنجی‌های معتبر به عنوان بهترین فیلم تاریخ سینما انتخاب شده است.

تقدیر از “شورشی” که رویاها را روشن کرد

مدیر هنری ونیز در پایان سخنانش، این شیر طلایی را “به یک شورشی در قلب هالیوود” تقدیم کرد؛ کسی که “رویاهای دوستداران سینما را روشن کرد و در نهایت به مزرعه‌اش در اورگان رفت تا خود را وقف نقاشی و اسب‌هایش کند.” این جمله نشان از زندگی مستقل و هنری نواک به دور از زرق و برق هالیوود دارد.

نمایش مستند “سرگیجه کیم نواک” در ونیز

هم‌زمان با اهدای این جایزه ارزشمند، فیلم مستند «سرگیجه کیم نواک» ساخته الکساندر فیلیپ که با همکاری خود این بازیگر ساخته شده است، برای اولین بار در جشنواره ونیز به نمایش درخواهد آمد. این مستند فرصتی بی‌نظیر برای علاقه‌مندان فراهم می‌کند تا با ابعاد ناگفته‌ای از زندگی و حرفه این اسطوره سینما آشنا شوند.

در بیانیه رسمی جشنواره ونیز، از کیم نواک به عنوان “آخرین ستاره بزرگ دوران طلایی هالیوود” یاد شده است. او در سال‌های ۱۹۵۸، ۱۹۵۹ و ۱۹۶۰ به عنوان ستاره شماره یک گیشه سینمای جهان شناخته می‌شد و امروزه “به عنوان یک اسطوره، شاعر و هنرمند شاد زندگی می‌کند.” این بیانیه همچنین به این نکته کمتر شناخته شده اشاره دارد که نواک اولین زنی بود که در سال ۱۹۵۸ شرکت تولید فیلم خود را تأسیس کرد. او علاقه‌ای نداشت که “عروسک خیمه‌شب‌بازی” هری کوهن، مدیر کلمبیا پیکچرز باشد؛ کوهن که گفته بود نواک را ساخته تا ریتا هیورث را عصبی کند. اما نواک با استقلال خود ثابت کرد که “هیچ ستاره‌ای ساخته نمی‌شود، باید با جادو به دنیا بیایی تا به عنوان یک افسانه ماندگار شوی.” چهره خارق‌العاده و جذابیت او برای دوربین، واقعیتی بود که نمی‌شد آن را جعل کرد.

فیلم‌های کلاسیک کیم نواک از جمله «پیک‌نیک» (۱۹۵۵)، «مردی با بازوی طلایی» (۱۹۵۵)، «پال جوی» (۱۹۵۷)، «سرگیجه» (۱۹۵۸)، و «زنگ، کتاب و شمع» (۱۹۵۸) اکنون به عنوان آثار کلاسیک واقعی در نظر گرفته می‌شوند. اگرچه کار او به عنوان یک بازیگر همیشه مورد تحسین منتقدان آن زمان نبود، اما آزمون زمان موجب شد تا منتقدان نظر خود را تغییر دهند و کیم نواک اکنون به عنوان یک افسانه زنده در تاریخ سینما جای گرفته است.