در این مطلب عکس هایی از رنگ چشم مهدی سلطانی را مشاهده میکنید.
رنگ چشم مهدی سلطانی و نگاهی بر بیوگرافی او
مهدی سلطانی سروستانی متولد سال 1350 در شیراز است ، لیسانس بازیگری خود را از دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران گرفته است.
وی فوق لیسانس کارگردانی از دانشکده سینما و تئاتر دانشگاه هنر در سال 1378 و دکترای تئاتر از دانشگاه آوینیون Avingon فرانسه در سال 1378 و عضو هیثت علمی گروه تئاتر دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران می باشد.
چشمان رنگی مهدی سلطانی و زیبایی چهره او
مهدی سلطانی متاهل است و دخترش روژا صبح روز 27 آبان 1392 به دنیا آمد.
وی در سال 1371 وارد دانشگاه شد و از آن به بعد وارد کار حرفه ای خود را خیلی سریع آغاز کرد. اولین کار درخشان او در عرصه نمایش، “چند و چون به چاه رفتن چوپان” نوشته علیرضا نادری بود که سال 1373 در جشنواره تئاتر فجر اجرا شد و مورد توجه هیئت داوران هم قرار گرفت.
تاثیر رنگ چشم مهدی سلطانی در بازیگری او
افتخارات مهدی سلطانی
• دریافت سوم بازیگری «چندوچون به چاه رفتن چوپان»، سیزدهمین جشنوارهٔ سراسری تئاتر فجر؛ ۱۳۷۳
• دریافت دوم بازیگری «افسانه»، دهمین جشنوارهٔ سراسری تئاتر دانشجویان کشور؛ ۱۳۷۴
• دریافت سوم بازیگری «آخرین قهرمانان زمین»، شانزدهمین جشنوارهٔ سراسری تئاتر فجر؛ ۱۳۷۶
• دریافت دوم بازیگری «سعادت لرزان مردمان تیرهروز»، نوزدهمین جشنوارهٔ سراسری تئاتر فجر؛ ۱۳۷۹
• دریافت بهترین مرد سال از طرف کانون ملی منتقدان تئاتر ایران؛ ۱۳۷۹
• دریافت دوم بازیگری مرد سال از طرف انجمن بازیگران خانهٔ تئاتر ایران؛ ۱۳۸۲
• دریافت برگزیدهٔ بازیگری مرد سال از طرف کانون ملی منتقدان تئاتر ایران؛ ۱۳۸۲
• دریافت جایزهٔ بهترین بازیگر مرد درام تلویزیونی جشن حافظ؛ ۱۳۹۷
فعالیت های سینمایی مهدی سلطانی
- 1392 اشباح
- 1392 چ
- 1390 ملکه
- 1379 سایه روشن
- 1377 پرواز خاموش
سریال های تلویزیونی مهدی سلطانی
- 1394شهرزاد
- 1394کیمیا
- 1393خانه کاغذی
- 1393هفت سنگ
- 1393مدینه
- 1392مادرانه
- 1391عکاسخانه
- 1390جنایت و مکافات
- 1391دیوار
- 1389در مسیر زاینده رود
- 1382روزهای به یاد ماندنی
- 1380تصمیم نهایی
- 1378محاکمه
- 1377یکی یه دونه
- 1377حنانه
- 1374حقیقت در آینه
- 1374کاراگاه
بازیگری تئاتر
- خوبی بزرگ زندگی (علیرضا حیدری) دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، ۱۳۷۲
- آنشب که خورشید ساقی بود (علی پاکدست) دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، ۱۳۷۳
- چند و چون به چاه رفتن چوپان (علی یازرلو) تهران، سالن چهارسو و مولوی، سیزدهمین جشنوارهٔ تئاتر فجر، ۱۳۷۳
- محاکمه ژاندارک در رُوان (داریوش مختاری) تهران، تالار مولوی، ۱۳۷۴
- افسانه (مینا ابراهیمزاده) تهران، تئاترشهر، سالن اصلی، ۱۳۷۴
- سرود بال سروش (شکرخدا گودرزی) تهران، تئاترشهر، سالن اصلی، ۱۳۷۴
- معرکه در معرکه (حسن میرباقری) رشت، تالار سردار جنگل، ۱۳۷۵
- خانهٔ عروسک “Une maison de poupée” (مهدی سلطانی) تهران، تالار مولوی، ۱۳۷۶
- آخرین قهرمانان زمین (اصغر فرهادی) تهران، تالار مولوی، ۱۳۷۶
- دیوار (محسن علیخانی) تهران، تئاترشهر، سالن چهارسو، ۱۳۷۷
- چیزی یادم نمیآد (مهدی سلطانی) تهران، تالار مولوی، ۱۳۷۸
- دختر گلفروش “Pygmalion” (پروانهٔ مژده) تهران، تئاترشهر، سالن اصلی، ۱۳۷۸–۷۹
- این قصه را ایرانیان نوشتهاند (علیرضا نادری) تهران، تالار مولوی، ۱۳۷۹
- سعادت لرزان مردمان تیرهروز (محسن علیخانی) تهران، تئاترشهر، تالار سایه، ۱۳۸۰
- والس مردهشوران (کوروش نریمانی) تهران، تئاترشهر، تالار چهارسو، ۱۳۸۱
- پچپچههای پشت خط نبرد (علیرضا نادری) تهران، تئاترشهر، تالار قشقایی، ۱۳۸۱
- چیستا (نادر برهانی مرند) تهران، تئاترشهر، تالار چهارسو، ۱۳۸۲
- مضحکهٔ شبیه قتل (حسین کیانی) تهران، تئاترشهر، تالار سایه، ۱۳۸۲
- تیغ کهنه (نادر برهانی مرند) تهران، تئاترشهر، تالار چهارسو، ۱۳۸۲–۱۳۸۳
- روزهای زرد (ایوب آقاخانی) تهران، تالار سایه، ۱۳۸۳
- خانه (کیومرث مرادی) تهران، تئاترشهر، تالار قشقایی، ۱۳۸۸
- رمولوس کبیر (نادر برهانی مرند) تهران، تئاترشهر، سالن اصلی، ۱۳۸۸
- رقص زمین (حسین پاکدل) تهران، تئاتر شهر، سالن چهارسو، ۱۳۸۸
- حضرت والا (حسین پاکدل) تهران، مجموعه تئاتر ایرانشهر، سالن شماره یک، ۱۳۸۹
- پدرخوانده ناپلی (بابک محمدی) تهران، مجموعه تئاتر ایرانشهر، سالن شماره یک، ۱۳۹۱
- خاطرات و کابوسهای یک جامهدار از زندگی و قتل میرزا تقی خان (علی رفیعی) تهران، تالار وحدت، ۱۳۹۴
- شاه لیر (مسعود دلخواه) تهران، تئاترشهر، سالن اصلی، ۱۳۹۷
- جنایات و مکافات (رضا ثروتی) تهران، تالار وحدت، ۱۳۹۸
کارگردان
- خانهٔ عروسک تهران، تالار مولوی۱۳۷۶
- چیزی یادم نمیآید تهران، تالار مولوی۱۳۷۹
- خوابکده تهران، تالار مولوی ۱۳۹۰
تله تئاتر
- تاجر ونیزی (تاجبخش فنائیان)۱۳۷۶
- ماجرای اوپنهایمر Oppenheimer(محمود عزیزی) ۱۳۷۶
- منطقهٔ جنگی (اسماعیل شنگله)۱۳۷۷
- بی ریشه (سعید کشن فلاح) ۱۳۷۷
- سقوط (رضا حامدی خواه) ۱۳۷۸
- هویت (علی سرابی) ۱۳۸۹
تکآهنگ
- لالایی (به همراهی علی سلطانی)
- در این دنیا
- دلا چونی
- گل بابونه
دیگر فعالیتهای مهدی سلطانی
ترجمه
- «رئالیسم در تئاتر le réalisme au théâtre» نوشتهٔ میشل وئیس
جوایز ویژه
- دریافت سوم بازیگری «چندوچون به چاه رفتن چوپان»، سیزدهمین جشنوارهٔ سراسری تئاتر فجر؛ ۱۳۷۳
- دریافت دوم بازیگری «افسانه»، دهمین جشنوارهٔ سراسری تئاتر دانشجویان کشور؛ ۱۳۷۴
- دریافت سوم بازیگری «آخرین قهرمانان زمین»، شانزدهمین جشنوارهٔ سراسری تئاتر فجر؛ ۱۳۷۶
- دریافت دوم بازیگری «سعادت لرزان مردمان تیرهروز»، نوزدهمین جشنوارهٔ سراسری تئاتر فجر؛ ۱۳۷۹
- دریافت بهترین مرد سال از طرف کانون ملی منتقدان تئاتر ایران؛ ۱۳۷۹
- دریافت دوم بازیگری مرد سال از طرف انجمن بازیگران خانهٔ تئاتر ایران؛ ۱۳۸۲
- دریافت برگزیدهٔ بازیگری مرد سال از طرف کانون ملی منتقدان تئاتر ایران؛ ۱۳۸۲
- دریافت جایزهٔ بهترین بازیگر مرد درام تلویزیونی جشن حافظ؛ ۱۳۹۷
- نامزد دریافت تندیس حافظ بهترین بازیگر مرد درام در نوزدهمین جشن دنیای تصویر برای مجموعه تلویزیونی پدر ١٣٩٨
رنگ چشمان مهدی سلطانی و فعالیت های او در تئاتر
اما عمده فعالیت های او به صورت جدی به تئاتر و آن هم بازیگری در این عرصه مربوط می شود. بازی بسیار زیبا و درخشان ایشان در سریال در مسیر زاینده رود، بازگشت نقشهای پهلوانی را با خود به همراه داشت.
سلطانی در سریال مادرانه نقش اردلان تمجیدی بازی کرد اردلان از همسر خود جدا شده و پسر و دختر خود را سرپرستی می کند اما در می یابد که فاصله زیادی از لحاظ اجتماعی با دخترش رها پیدا کرده است.
مهدی سلطانی بعد از هنرنمایی در سریال مادرانه به شهرت رسید و پس از آن در سریال هایی مثل مدینه ، هفت سنگ و کیمیا به ایفای نقش پرداخت.
سلطانی در اولین تجربه بازیگری در نمایش خانگی در سریال شهرزاد نقش هاشم دماوندی را به عهده داشت.