علت طلاق علی دهکردی از همسرش و ماجرای دستگیری او به جرم سیاسی!

در این بخش بیوگرافی علی دهکردی بازیگر معروف سینما و تلویزیون را مرور میکنیم. بیوگرافی علی دهکردی از بازیگران مرد خوب و توانمند کشورمان که بیشتر او را با فیلم از کرخه تا راین به یاد می آوریم ، به همراه اطلاعاتی از زندگی شخصی و هنری او با عکس های شخصی او و خانواده اش را میبینیم.امروز از 0 تا 100 با بیوگرافی علی دهکردی آشنا میشویم. در ادامه با بازیگرآنلاین همراه باشید.

خلاصه بیوگرافی علی دهکردی

بیوگرافی علی دهکردی

در بیوگرافی علی دهکردی آمده است:وی متولد 17 آبان 1344 در شهرکرد، بازیگر است.نام کامل اش علی اسماعیل پوردهکردی می باشد که دهکرد نام قدیمی شهرکرد می باشد

علی دهکردی از شهرکرد تا تهران

در بیوگرافی علی دهکردی لازم به ذکر است:او فارغ التحصیل بازیگری و کارگردانی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران می باشد.

تا پایان تحصیلات در شهرکرد بود تا اینکه بعد از گرفتن دیپلم، پاییز 1363 در در رشته هنرهای نمایشی با گرایش کارگردانی و بازیگری وارد دانشگاه تهران شد

در طی دوران دانشجویی در نمایش های زیادی بازی کردم با دختر ها و پسرهایی که امروز هرکدامشان چهره هائی سرشناس، نام آور و هنرمندانی توانا هستند

قد علی دهکردی

در بیوگرافی علی دهکردی بهتر است بدانید قد او 181 سانتی متر است.

ازدواج و وضعیت تاهل علی دهکردی

بیشترین جستجوها در بیوگرافی علی دهکردی درباره همسر ایشان است که شما عزیزان میخواهید بدانید همسر ایشان کیست.

علی دهکردی در سال 1368 وقتی 24 ساله بود با آفرین چیت ساز (روزنامه نگار) ازدواج کرد اما این زندگی در سال 1381 بعد از 13 سال به طلاق ختم شد

دستگیری همسر سابق علی دهکردی

آفرین چیت ساز سال 1395 به اتهام اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت و ارتباط با دولت های بیگانه به تحمل 10 سال حبس تعزیری محکوم شد

علایق و حقایقی درباره علی دهکردی

در ادامه بیوگرافی علی دهکردی  مروری میکنیم بر علایق و حقایقی درباره ی او.با ما همراه باشید.

کلاس خط و شعر

در بیوگرافی علی دهکردی آمده است: در کنار تئاتر کلاس نقاشی، خط، موسیقی و عکاسی را هم کم و بیش رفت؛ خودش می گوید از شما چه پنهان آن سن و سال چیزهایی شبیه شعر هم می نوشتم

امرار و معاش علی دهکردی

دهکردی : خیلی انسان متوقعی نیستم، تنها شغلم هم بازیگریست

یکی دو سال هم است که تهیه‌ کنندگان پول‌ مان را نمی‌ دهند به تهیه‌ کننده هم فشار زیادی نمی‌ شود آورد، زیرا او هم مقصر نیست

با این حال ناراضی نیستم و ناشکری هم نمی‌ کنم

تلویزیون یا سینما

به این سوال اگر بخواهید عادلانه پاسخ دهید کار سختی است. متاسفانه یک قضاوت سطحی محتوایی نسبت به کارهای تلویزیونی وجود دارد. من در یک تعریف واقعی رسانه ای تفاوت خاصی بین این دو قائل نیستم. بسیاری از فیلم های سینمایی اصولا برای مخاطب عام ساخته نمی شود. تلویزیون اما مستقیم و بی واسطه در خانواده ها نفوذ دارد و با مردم طرف است. اگر عمیق و واقعی نگاه کنیم تلویزیون از یک ارزش فوق العاده برخوردار است و توانایی عجیب و غریبی در جهان امروز دارد. البته سینمای ایران به یک جایگاه جهانی دست پیدا کرده که تلویزیون تا امروز از چنین امتیازی برخوردار نبوده است. من خودم را به نوعی فرزند تلویزیون می دانم.
اولین کارهای حرفه ای ام در جوانی با این رسانه بوده است. در عین حال خودم را جزئی از خانواده سینما هم می دانم. از مارچلو ماسترویانی، بازیگر معروف ایتالیایی پرسیدند ملاکت برای انتخاب نقش چیست و او پاسخ داد هر کدام را که لوکیشنش به خانه ام نزدیک تر باشد، انتخاب می کنم. واقعا در مقاطعی ممکن است ابتدایی ترین عناصر برای یک بازیگر مهم باشد. من برای هر دو رسانه ارزش و احترام قائلم.

شبیه شاه عباس بودم

تماشای آثار تجسمی در کار من هم بی تاثیر نبوده، اما در چند دفعه ای که چنین موردی پیش آمده و حس یا ایده ای از یک اثر تجسمی به ذهنم رسیده، به ویژه در یکی دو اثر تاریخی، حتماً آن ایده الهام گرفته شده را با کارگردان اثر مطرح کرده‌ام. به عنوان مثال زمانی که در سریال شیخ بهایی، نقش شاه عباس را بازی می‌کردم و در آثار باستانی اصفهان در حال فیلمبرداری بودیم،

مسئولین میراث فرهنگی این شهر مرا صدا کردند تا از برخی آثار که دور از دسترس و در فضای داخلی بود دیدن کنم. آنجا تابلویی از شاه عباس را به من نشان دادند که به نظرم آمد چقدر حسی که در این تابلو وجود دارد، می‌تواند به کار منتقل شود. به نظر آقای شهرام اسدی، کارگردان موفق سینما و تلویزیون، هم بعد از دیدن این تابلو ضمن تایید این نکته، برایش جالب بود که ما چقدر توانسته بودیم به آن دوران نزدیک شویم.

معروف‌ترین بازیگر ایران از نظر علی دهکری

استاد مشایخی بی‌تردید معروف‌ترین بازگر معاصر بودند.

آقای مشایخی بی تردید معروف‌ترین بازیگر دوران معاصر ما بودند و در دور افتاده‌ترین روستاها هم استاد را می‌شناسند. به مفهوم واقعی چهره ملی و تمام عیار را از دست داده ایم.مردم بیشتر با شخصیت هنری ایشان آشنا بودند، اما برای ما که از نزدیک معاشرت داشتیم و شاگردی کردیم شخصیت انسانی و بی نظیر ایشان به مراتب با ارزش است. متاسفانه با تمام وجودم عرض می‌کنم که الماس بی نظیر هنر، فرهنگ و انسانیت خودمان را از دست دادیم.

علی دهکردی رییس انجمن بازیگران خانه سینما

من به عنوان علی دهکردی می توانم نظر شخصی بدهم ولی به عنوان کسی که مسئولیت صنفی دارم نمی توانم نظر خود را به جای صنف اعلام کنم. در موارد کلی اساسنامه و مجمع عمومی و … است که تصمیم می گیرد یک صنف چه رفتاری داشته باشد.

به نظرم تاکنون هم خانه سینما و هم صنوف در حوزه تعریف شده اساسنامه خود توانسته اند خوب عمل کنند و در حوزه های صنفی حرکت های زیربنایی خوبی انجام شده و هنوز هم در حال انجام است.

شروع فعالیت هنری علی دهکردی

دهکردی می‌گوید: “دبیرستان که می‌رفتم وارد گروه تئاتر اداره ارشاد اسلامی شهرمان شدم و شاید همین اتفاق ساده بود که مسیر زندگی ام را به سمت بازیگری سوق داد“ او هچنین در دوران دانشجویی در نمایش‌های مختلفی حضور پیدا کرد.

علی دهکردی در جلوی دوربین

اولین تجربه جدی ام در مقابل دوربین بازی در فیلم شانزده میلیمتری گلن به کارگردانی مهدی ودادی بود تا اینکه سال 69 با سریال مهر و ماه وارد قاب تلویزیون شدم

گرچه دهکردی در مهر و ماه دیده نشد اما با بازی در سریال«مزد ترس»به کارگردانی «حمید تمجیدی» در کنار «عبدالرضا اکبری» در ذهن ها باقی ماند.

سریال مهر و ماه تنها همکاری دهکردی با لبخنده نبود. وی بعدها سال 1376 با بازی در سریال پر مخاطب «در قلب من» در کنار بازیگرانی چون «لعیا زنگنه» و «پارسا پیروزفر» در قلب مردم جای گرفت.

شهرت علی دهکردی

در سال 1371 وقی 27 ساله بود با اولین تجربه خود در سینما با فیلم از کرخه تا راین به کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا به شدت دیده شد

در بیوگرافی علی دهکردی یکی دیگر از آثار ماندگار او بازی در سریال شیخ بهایی است.

«علی دهکردی» بازیگر سریال «شیخ بهایی» که برای دومین بار بعد از بازی در سریال «شیخ مفید»، از خود چهره ای خاص و متفاوت، در قامت «شاه عباس صفوی» را نشان داد در کنار بازیگران بزرگی چون «علی نصیریان»، «ژاله علو» و «اسماعیل شنگله» هم بازی شد.دهکردی در این سریال توانست به خوبی از پس این شخصیت تاریخی بر آید.

در بیوگرافی علی دهکردی آمده است:او در اواخر دهه هشتاد و اوایل دهه نود خورشیدی دوره‌ پرتلاشی را در عرصه سینما و تلویزیون گذراند و در آثار مهمی بازی کرد.

وی سال 1389 در سریال مناسبتی «ملکوت» به کارگردانی «محمدرضا آهنج» در کنار بازیگرانی چون «محمدرضا شریفی نیا»، «ایرج نوذری»، «پروانه معصومی» و«آهو خردمند» به ایفای نقش پرداخت.

اما یکی از مهم‌ترین بخش‌های بیوگرافی «علی دهکردی» بازی در سریال پولیسی پر مخاطب «میکائیل» در سن 50 سالگی بود که چندی پیش از شبکه آی فیلم2 به کارگردانی «سیروس مقدم» و با بازی در کنار بازیگرانی چون «کامبیز دیرباز»، «بهنوش طباطبایی»، «کامران تفتی» و «علیرضا خمسه» منتشر شد.

در بیوگرافی علی دهکردی یکی از ماندگار ترین آثار او بازی در سریال معمای شاه با گریم بی نظیری است که در نقش آیت الله طالقانی هنرنمایی کرده است.

او در این باره میگوید:واقعیتش را بخواهید به همان اندازه که شخصیت آیت الله طالقانی برای افرادی که به ویژه معاصر ایشان بودند محبوب و دوست داشتنی است و همگان ایشان را دوست دارند، اجرا کردن نقش‌شان سخت است و اعتراف می‌کنم نقشی بسیار پر استرس و نگران کننده بود و واقعا با هیچ یک از نقش‌های قبلی‌ام قابل مقایسه نیست. من هم نقش‌های تاریخی و معروف مثل شیخ بهایی، شیخ مفید، پدر مولانا و شهید دوران را بازی کردم، اما در بین همه این نقش‌ها، ایفای نقش شهید دوران و بیش از آن، آیت الله طالقانی  برایم سخت بود، برای اینکه شخصیت‌ آیت الله طالقانی را تمام مردم ایران به ویژه متولدین دهه‌های 30 و 40 و 50 لمس و با وی زندگی کرده‌اند و ایشان را با جزئیات چهره و رفتار به یاد دارند.

وی ادامه داد: بنابراین اجرای نقش شخصیت معاصری چون آیت الله طالقانی که در حافظه واقعی چندین نسل ثبت شده است واقعاً کاری سخت برای بازیگر، کارگردان و گریمور است، اما به هر حال این کار را به اجرا رساندیم.

گفتگوی خواندنی با علی دهکردی

دلمان نیامد در ادامه بیوگرافی علی دهکردی مصاحبه ای که با ایشان انجام شده است را برایتان درج نکنیم ، با بازیگرآنلاین همراه باشید

از معمای شاه و نقش شما در این سریال آغاز کنیم. اگر نقش سعید در از کرخه تا راین را نقطه عطف اول در کارنامه هنری تان تصور کنیم، آیا نقش آیت الله سیدمحمود طالقانی می‌تواند نقطه عطف دوم باشد؟
از زاویه نگاه شخصی من، بخش اعتباری و افتخاری بازی کردن در نقش این شخصیت برایم خیلی اهمیت بیشتری دارد تا انعکاس ملی، حرفه‌ای و صنفی آن. نتیجه یک اثر تلویزیونی، سینمایی یا تئاتری به شکل کامل و مستقیم به خود بازیگر و حتی نوع، شکل و شرایط نقش بستگی ندارد. به حاصل و نتیجه کلی‌ای وابسته است که اثر خلق می‌کند. برای من نه به عنوان بازیگر که حتی یک شهروند ایرانی که نوجوانی اش را در انقلاب گذرانده و به نوعی با آن به بلوغ اجتماعی رسیده، شخصیتی مثل آیت الله طالقانی اعجاب آور و افسانه‌ای است. گرفتن یک عکس در کسوت و با گریم آیت الله طالقانی هم برایم جذاب بود، دیگر چه برسد به بازی در نقش ایشان. گاهی برای یک بازیگر این موقعیت پیش می‌آید که یک نقش ویژه را بازی کند؛ برای من هم تا امروز این اتفاق چند بار افتاده است. مثلا نقش شهید دوران را بازی کردم که یکی از پرافتخارترین خلبانان ایرانی است و هنوز بسیاری از رکورد‌ها و افتخارات نظامی اش شکسته نشده است. برای نسل من بخش حسی و باطنی این نقش‌ها بسیار قوی‌تر و پررنگ‌تر است نسبت به موفقیت‌های بیرونی و تجاری اش. من و هم نسلانم در کار‌های موازی و همزمان ناخودآگاه به سمت کار‌های حسی می‌رویم. نقش آیت الله طالقانی در معمای شاه با این که جانبی است و حضور طولانی و پررنگی در جریان داستان ندارد، اما فکر می‌کنم حتی گرفتن یک عکس یادگاری با چهره این شخصیت هم مغتنم و با ارزش است.

با توجه به شخصیت ملی و فراجناحی مرحوم آیت الله طالقانی نگران بازتاب ها، واکنش‌ها و احیانا انتقادات پس از پخش و دیده شدن سریال نبودید؟
بیشترین عاملی که سبب نگرانی ام بود ادای حق مطلب درباره شخصیت ایشان است. شاید در بین چهره‌های سیاسی قبل و بعد از انقلاب مرحوم طالقانی شرایط خاص و ویژه‌ای داشته باشد. هم در بحث مبارزاتی که روایت است همیشه یک ساک کوچک را در خانه آماده داشته برای رفتن به زندان و هم این که محبوب قلوب همه طیف‌های سیاسی و جناحی و اقشار مختلف مردم بوده است. واقعیت این است که فکر کردن به این مسائل نگرانم می‌کند، اما بخش عمده‌ای از نتیجه اثر هم به نگاه سازنده اش بستگی دارد که جایگاه این شخصیت بزرگ را در جریان داستان چگونه تعریف و تبیین کند. خوشبختانه چیزی که استنباط من تا به امروز بوده اتکای کامل سریال به مستندات تاریخی است. مثلا سکانس بازجویی ایشان در ساواک درست شبیه مکتوباتی است که توسط منشی ساواک به ثبت رسیده است. با این حال، با همکاری کارگردان و با حضور پیوسته فرزند مرحوم طالقانی و توضیحات و راهنمایی هایش یک مقدار جرات و توان اجرایی پیدا کردیم.

تا به حال نفش منفی هم بازی کرده اید؟

خیلی کم، یکی دو تله فیلم بوده و… (فکر می کند) همین. اتفاقا خودم نقش های منفی را خیلی دوست دارم. به طور مثال وقتی یک فیلمنامه پیشنهاد می شود و در آن نقش یک دزد وجود دارد می گویم همین نقش را به من بدهید، اما پاسخ می دهند که نه، اصلا نمی شود. بعد هم نقش پلیس را به من می دهند. خودم فکر می کنم از لحاظ اجرایی توانایی بازی در نقش های منفی را دارم، اما متاسفانه پیشنهاد نمی شود. البته شخصیت های دووجهی و خاکستری ای بوده اند که بازی شان کرده ام، مثل نقش شاه عباس در سریال شیخ بهایی. اگر شرایطش مهیا شود که منفی به معنای واقعی اش را بازی کنم چراکه نه!

سعی و تلاش تان در تجربه نقش‌های متفاوت قابل کتمان نیست، اما باز هم مردم بیشتر شما را با نقش‌های مثبت به یاد می‌آورند. اصولا نقش‌های دلخواه تان چه ویژگی‌هایی دارد؟
این اتفاق نه برای من که برای هر بازیگر دیگری ممکن است رخ دهد. حسرت بازی در نقش‌های متفاوت در تئاتر بیشتر بر دلم مانده است. بازیگری روی صحنه نمایش لذت بیشتری دارد تا بازی کردن در نقش‌های تصویری. همیشه برای نقش آفرینی در نقش‌های غیرتکراری حسرت دارم تا ولع بازی در قالب شخصیت‌هایی که قبلا تجربه شان کرده ام. به نظرم آزاردهنده‌ترین مساله برای یک بازیگر، بازی کردن نقش‌هایی است که فراز و نشیب ندارد. یعنی امکان عرض اندام حرفه‌ای و فنی را به بازیگر نمی‌دهد و نقش طوری نوشته شده که او مجبور است فقط آن را هدایت کند. منظورم از نقش بی فراز و نشیب و یکنواخت این نیست که یک بازیگر ساکت بوده و تحرک نداشته باشد، بلکه مرادم راوی بودن صرف او برای نقش است.

با من موافق هستید که سال هاست تحت تاثیر و در زیر سایه نقش جانباز فیلم از کرخه تا راین هستید؟

بله، کاملا درست است، اما خب ارزشش را داشت. همان نقش ماندگارم کرد. همین امروز هم که بخواهم بازیگری را کنار بگذارم راضی ام که لااقل چند نقش ماندگار دارم. نقشم در از کرخه تا راین به تنهایی برای ماندگار شدنم کفایت می کند. همه چیز بعد از این فیلم تحت تاثیر نقشم قرار گرفت. من بعد از این فیلم و با فاصله ای نه چندان دور در روز شیطان بهروز افخمی حاضر شدم که اتفاقا تجربه خوبی بود و نقشم را هم خیلی دوست داشتم، اما کارم دیده نشد. گویا در سایه نقش قوی از کرخه تا راین ماند.

سعی و تلاش تان در تجربه نقش‌های متفاوت قابل کتمان نیست، اما باز هم مردم بیشتر شما را با نقش‌های مثبت به یاد می‌آورند. اصولا نقش‌های دلخواه تان چه ویژگی‌هایی دارد؟
این اتفاق نه برای من که برای هر بازیگر دیگری ممکن است رخ دهد. حسرت بازی در نقش‌های متفاوت در تئاتر بیشتر بر دلم مانده است. بازیگری روی صحنه نمایش لذت بیشتری دارد تا بازی کردن در نقش‌های تصویری. همیشه برای نقش آفرینی در نقش‌های غیرتکراری حسرت دارم تا ولع بازی در قالب شخصیت‌هایی که قبلا تجربه شان کرده ام. به نظرم آزاردهنده‌ترین مساله برای یک بازیگر، بازی کردن نقش‌هایی است که فراز و نشیب ندارد. یعنی امکان عرض اندام حرفه‌ای و فنی را به بازیگر نمی‌دهد و نقش طوری نوشته شده که او مجبور است فقط آن را هدایت کند. منظورم از نقش بی فراز و نشیب و یکنواخت این نیست که یک بازیگر ساکت بوده و تحرک نداشته باشد، بلکه مرادم راوی بودن صرف او برای نقش است.

شما ابتدا و میانه دهه ۷۰ چه در تلویزیون و چه در سینما بازیگر فعالی بودید، اما در میانه دوم این دهه و دهه ۸۰ کم کار شدید. چرا؟

بخشی از این موضوع برمی گردد به بحث شرایط کاری ما در بازیگری. یک بازیگر در برخی مقاطع سنی اش در یک برزخ گرفتار می شود، به این معنی که نه جوان است که نقش جوانان را بازی کند و نه میانسال. یک زمانی هم ولع بازی کردن مداوم در من افول کرد. متاسفانه شرایط باعث شده بازیگری از جریان هنری زندگی به جریان شغلی تبدیل شود. در دوره ای دیدم که نمی توانم از بازیگری به آن مفهوم واقعی اش لذت ببرم. نقش ها ساده و ابتدایی نوشته می شد و از استانداردهای لازم سلامت فکری و روانی فاصله می گرفت. اینها باعث می شود یک بازیگر از کار فاصله بگیرد و ترجیح دهد در طول سال در یکی دو اثر قابل توجه حضور داشته باشد.

لیست آثار هنری علی دهکردی

در ادامه بیوگرافی علی دهکردی باید بگوییم در لیستی جداگانه می‌توانید فهرست آثاری که او در آنها به هنرنمایی پرداخته است را مشاهده کنید.

آثار سینمایی علی دهکردی

• از کرخه تا راین (۱۳۷۱، ابراهیم حاتمی کیا)
• پاییز بلند (۱۳۷۲، منوچهر عسگری‌نسب)
• روز شیطان (۱۳۷۳، بهروز افخمی)
• شیخ مفید (۱۳۷۴، فریبرز صالح)
• ماه و خورشید (۱۳۷۴، محمدحسین حقیقی)
• عبور از خط سرخ (۱۳۷۴، جمال شورجه)
• خلبان (۱۳۷۵، جمال شورجه)
• ماه و خورشید (۱۳۷۵، محمدحسین حقیقی)
• سجده بر آب (۱۳۷۵، حمید خیرالدین)
• دستهای آلوده (۱۳۷۹، سیروس الوند)
• راز پرواز (۱۳۸۱، جواد ارشاد)
• گاهی به آسمان نگاه کن (۱۳۸۱، کمال تبریزی) در عنوان بندی نیامده
• سلام (۱۳۸۲، جواد ارشاد)
• آن مرد آمد (۱۳۸۶، حمید بهمنی)
• تاکسی نارنجی (۱۳۸۷، ابراهیم وحیدزاده)
• اخراجی‌ها ۳ (۱۳۸۹، مسعود ده نمکی)
• تلفن همراه رئیس‌جمهور (۱۳۹۰)
• فردا (۱۳۹۲، ایمان افشاریان و مهدی پاکدل)
• دریاچه ماهی (۱۳۹۵، مریم دوستی)

مجموعه‌های تلویزیونی علی دهکردی

• مهر و ماه (۱۳۶۹)
• مزد ترس (۱۳۷۱)
• شیخ مفید (۱۳۷۴، فریبرز صالح)
• در قلب من (۱۳۷۶)
• تصویر یک رؤیا (۱۳۷۵–۱۳۷۷)
• شرکت (۱۳۷۷)
• مهر خاموش (۱۳۸۱)
• جوان امروز (مجموعه تلویزیونی) (۱۳۸۱–۱۳۷۹)
• آتش و شبنم (۱۳۸۲–۱۳۷۹)
• روزهای به‌یادماندنی (۱۳۸۲)
• عشق گمشده (۱۳۸۳)
• آخرین گناه (۱۳۸۵)
• سایه تنهایی (۱۳۸۶)
• شیخ بهایی (۱۳۸۷)
• مسافر زمان ۲ (۱۳۸۷)
• ملکوت (۱۳۸۹)
• پرده‌نشین (۱۳۹۳، بهروز شعیبی)
• جلال‌الدین (۱۳۹۳)
• میکائیل (۱۳۹۴، سیروس مقدم)
• معمای شاه (۱۳۹۴، محمدرضا ورزی)
• غیرعلنی (۱۳۹۴)
• سلمان فارسی (۱۴۰۰،داود میرباقری)
• احضار (١۴٠٠)

تله فیلم علی دهکردی

• دنیای بهتر (۱۳۹۰)

صفحه اینستاگرام علی دهکردی

علی دهکردی ، از سلبریتی های فعال در اینستاگرام بوده و ظرف چند سال اخیر 110 پست به اشتراک گذاشته که بررسی اینستاگرامش، در واقع مروری است بر بیوگرافی علی دهکردی و فعالیت هنری ایشان در عرصه سینما و تلویزیون. لذا برای آشنایی با سبک زندگی دیجیتالی علی دهکردی و پشت صحنه فیلم ها و سریال هایی که ایشان در آن نقش آفرینی کرده است و بیوگرافی علی دهکردی ، به اینستاگرامش مراجعه کنید. آدرس اینستاگرام علی دهکردی @alidehkordi میباشد و بیش از 28 هزار دنبال کننده دارد.